เหมือนหรือไม่เหมือนผู้หญิง มันไม่มีอะไรมาวัดได้ 

“หัดทำตัวให้เหมือนผู้หญิงหน่อย” ประโยคกวนใจที่บางครอบครัวหรือสังคม ใช้ตัดสินว่าอะไรใช่/ไม่ใช่ความเป็นหญิง

“ไม่เหมือนผู้หญิงเลย หัดทำตัวให้เหมือนผู้หญิงหน่อย” ไม่ว่าประโยคนี้จะมาจากคนในครอบครัวที่บ่นลูกสาวเวลาทำตัวขัดใจ ไร้ซึ่งความกุลสตรีตามขนบ หรือจะมาจากเสียงป้าข้างบ้าน หรือคนในสังคมที่มองเข้ามาตัดสินผู้หญิงคนหนึ่งว่าภาพลักษณ์แบบนั้น แบบนี้เข้าเค้าความเป็นหญิงหรือไม่ ความเชื่อว่าผู้หญิงควรเป็นแบบใดแบบหนึ่ง หรือเป็นแบบไหนแล้วดูไม่น่าจับยัดลงกล่องความเป็นหญิง มักสร้างความกวนใจให้เจ้าตัวที่ถูกพูดถึงอยู่เรื่อย บางครั้งชุดความคิดแบบนี้อาจกำลังมีปัญหา และเป็นความคิดแบบเก่าๆ ที่ยังตกค้างในสังคม เพราะในชีวิตจริง ผู้หญิงนั้นมีความหลากหลาย ไม่มีใครสามารถเหมือนกันได้ 100% แต่ทีนี้ เมื่อสังคมวาดกรอบความเป็นหญิงในใจตัวเองไว้ประมาณหนึ่งแล้วว่าควรเป็นแบบใด คนที่ไม่เฉียดฉิวคุณสมบัติในกล่องนั้น ก็จะโดนพูดแบบประโยคข้างต้น เพราะสังคมก็ยังหวังว่าผู้หญิงทุกคนควรอยู่ในกรอบ ซึ่งกำหนดออกมาเป็นภาพลักษณ์ภายนอก และพฤติกรรมที่แสดงออก “เสียงไม่เหมือนผู้หญิงเลย” “ตัดผมสั้น เป็นทอมรึเปล่า” ผู้หญิงหลายคนมักถูกบอกให้ทำตัวเหมือนผู้หญิงมากกว่านี้หน่อย มีตั้งแต่ลุคการแต่งตัว กระทั่งทรงผมที่เวลาใครตัดผมซอยสั้น ก็ไม่วายถูกคิดว่าไม่ใช่ผู้หญิง หรือมองว่าคนผมซอยสั้นเป็นผู้หญิงแรงๆ ที่หลุดกรอบความเป็นหญิง ซึ่งจริงๆ แบบนี้ดูจะเป็นการสเตอริโอไทป์มากว่าผู้หญิงควรเลี้ยงผมให้ยาวอยู่เสมอ หรือการบอกผู้หญิงเสียงทุ้มต่ำว่าเสียงเหมือนผู้ชาย แสดงว่านิยามคำว่าเสียงเหมือนผู้หญิงที่สังคมอยากเห็นก็มีเจาะจงไว้แล้วว่าไม่ควรทุ้มต่ำ ทั้งๆ ที่เสียงของผู้หญิงแต่ละคนนั้นหลากหลายเหลือเกินในชีวิตจริง หลายคนพอถูกพูดแบบนี้บ่อยๆ กลายเป็นไม่มั่นใจในเสียงตัวเอง จนต้องพยายามบีบเสียงบ้างเวลาพูดคุยกับคนอื่น ซึ่งมันก็น่าอึดอัดไม่ใช่เล่น “หุ่นไม่เหมือนผู้หญิงเลย” “หน้าตาไม่เหมือนผู้หญิงเลย” เรื่องลักษณะทางกายภาพมันเป็นสิ่งที่เปลี่ยนกันได้ยาก เพราะเป็นเรื่องของโครงกระดูก และสัดส่วนร่างกายที่มีมาตั้งแต่เกิด เช่น ผู้หญิงบางคนเป็นคนไม่มีเอว ไม่มีสะโพก หุ่นทรงตรง ทำให้โดนบอกหลายครั้งว่าหุ่นไม่เป็นผู้หญิง เพราะสังคมอาจติดภาพจำหุ่นผู้หญิงจำเป็นต้องมีส่วนเว้าส่วนโค้งเป็นที่ตั้ง และไม่ใช่แค่หุ่น แต่เรื่องของหน้าตาที่ผู้หญิงบางคนอาจจะมีไรหนวด หรือโครงหน้าชัดๆ คิ้วเข้มๆ บางคนก็จะบอกว่าหน้าไม่เหมือนผู้หญิง เพราะดูมีความ masculine ก็กลายเป็นว่าโดนตั้งคำถามตลอดว่าเป็นผู้หญิงจริงหรือเปล่า (ซึ่งมันก็ไม่ควรตั้งแต่ตั้งคำถามต่อเพศคนอื่นแล้วนั่นแหละ) และพอโดนพูดถึงแบบนี้หลายคนจึงเกิดความไม่มั่นใจในตัวเอง พยายามเปลี่ยนตัวเองเพื่อให้ตรงกับค่านิยมความเป็นหญิง แม้จะไม่ได้อยากทำก็ตาม แต่ก็กลัวจะไม่เป็นที่ยอมรับ “อย่ากระโตกกระตาก ทำตัวให้เหมือนผู้หญิงหน่อย” “ทำตัวแบบนี้ ใครเขาจะอยากเอาไปเป็นเมีย” พฤติกรรมที่เหมือนผู้หญิงคืออะไร? จริงๆ มันไม่มีคำตอบเลยด้วยซ้ำ เพราะอย่างที่บอกผู้หญิงหลายล้านคนไม่มีทางเป็นเหมือนกันได้แน่ๆ และพวกเธอก็ไม่จำเป็นต้องประพฤติตนตามครรลองที่สังคมกำหนด แต่อย่างที่บอกว่าคนที่โดนพูดถึงลักษณะนี้ ว่าอย่ากระโตกกระตากให้มาก ก็เหมือนกำลังถูกทำให้เงียบเสียง พูดน้อยๆ จะดูอ่อนน้อมมากกว่า หรือควรอยู่ภายใต้อำนาจบางอย่าง เพื่อให้เป็นที่ยอมรับในสังคม ซึ่งหากเธอยินยอม หรืออยากจะทำแบบนั้น เธอก็ทำเอง ไม่ควรเกิดจากการถูกคาดหวังให้เป็นแบบนั้น หรืออย่างการที่ถูกบอกว่าให้ทำตัวเหมือนผู้หญิง เพราะจะได้มีคนเอาไปทำเมีย แน่นอน ฟังดูก็เป็นมุมมองที่เหยียดเพศหญิงอยู่ลึกๆ แม้ผู้พูดจะเป็นผู้หญิงด้วยกันก็ตาม การถูกเลือกไปเป็นเมีย ก็เหมือนการบอกให้ผู้หญิงพยายามทำตัวให้ผู้ชายโหวตตลอดเวลา ตั้งแต่การดูแลตัวเองให้สวยตลอดเวลา มีระเบียบในการทำงานบ้าน หรือแม้กระทั่งคำพูดคำจาที่ต้องระแวดระวังไม่ให้เกินงามจนเกินไป ซึ่งทั้งหมดควรเกิดจากความต้องการของผู้หญิงคนนั้น ไม่ใช่ถูกชี้นิ้วสั่งเหมือนที่เราย้ำกันไป วลี “ทำตัวให้เหมือนผู้หญิงหน่อย” ทำให้เกิดการแบ่งแยกผู้หญิงเป็นสองด้านชัดเจน แบบที่อยู่ตามขนบของสังคม กับอีกด้านคือเธอใช้ชีวิตอยู่นอกเส้นความเป็นหญิง นอกจากจะทำให้เกิดการเหยียดเพศโดยสังคม ยังทำให้บางครั้งเกิดการเหยียดเพศด้วยกันเอง ผู้หญิงฝั่งตามขนบอาจมองว่าผู้หญิงอีกด้านดูไม่เป็นผู้หญิง ดูไม่ดี ส่วนผู้หญิงนอกขนบบางคนก็อาจคิดว่าตัวเองกลายเป็นคนที่แตกต่างในวงจรความเป็นหญิง และเกิดความคิดว่าฉันอยู่เหนือผู้หญิงคนอื่น จนเกิดเป็นการนิยามตัวเองว่า “ฉันไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่น” ซึ่งก็เหยียดผู้หญิงด้วยกันอีกที ดังนั้น เหมือนหรือไม่เหมือนผู้หญิง มันไม่มีอะไรมาวัดได้ บางคนอาจจะคิดว่าผู้หญิงที่เหมือนผู้หญิงควรเป็นแบบนี้ แต่นั่นอาจเป็นเพียงเสี้ยวเดียวที่เราตัดสินไปเอง หรือบางคนที่คิดว่าการไม่เหมือนผู้หญิงมันเป็นแบบนั้น จริงๆ แล้ว การไม่เหมือนผู้หญิง อาจจะมีอีกหลายคนที่ไม่เหมือนเหมือนกัน โลกเรามันมีความหลากหลายมากกว่าที่เราคิด อย่ายึดติดกับอคติอะไรเดิมๆ หรือมองว่ามันมีผลกระทบต่อสังคมขนาดนั้นน่าจะดีที่สุด เพราะบางทีอคติที่คุณตั้งมั่นไว้ อาจกำลังเป็นการทำร้ายจิตใจ และเลือกปฏิบัติคนอื่นอยู่ก็ได้

Love in the Big City ภาพยนตร์โรแมนติก คอมเมดี้จากเกาหลีใต้ที่ฉายภาพมิตรภาพและการเติบโตของ ‘แจฮี’ หญิงสาว ที่มักโดนมองว่า บ้าบิ่น หลุดโลก หลุดกรอบของผู้หญิงที่สังคมกำหนดให้ และ ‘ฮึงซู’ เกย์หนุ่มที่ต้องหลบๆ ซ่อนๆ เพศวิถีของตน จนสร้างกำแพงสูง และไม่ได้เป็นตัวเอง

Love in the Big City 
เมืองใหญ่ที่ไม่มีพื้นที่ให้เกย์ 
ผู้หญิงนอกขนบ และเหล่าคนนอก 
ที่ ‘การเป็นตัวเอง’ กลับกลายเป็น
จุดอ่อนในชีวิต

LISA ให้สัมภาษณ์กับสื่อไทยครั้งแรกว่า “รอยยิ้มที่มั่นใจ มันมาจากอินเนอร์ หนูเชื่อว่าทุกคนมีรอยยิ้มที่สวยงาม และเป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง ถ้าเรามั่นใจ มีรอยยิ้มที่มั่นใจ มันก็จะส่งผลให้คนที่มองเรา มีความสุขไปด้วย”

LISA ผู้แทนตัวเองเป็น Boss Lady และใช้รอยยิ้มที่มั่นใจจากข้างใน ส่งต่อความสุขให้แฟนๆ ออกมาข้างนอก

ในยุคแห่ง Diversity & Inclusion ที่โลกต่างโอบรับความแตกต่างหลกหลาย ‘ยืดเปล่า’ (YUEDPAO) แบรนด์เสื้อผ้าที่เกิดขึ้นภายใต้บริษัท เริ่มใหม่ จำกัด ที่ขับเคลื่อนโดยคนรุ่นใหม่มาโดยตลอด จึงขอ Embrace ความหลากหลายผ่านภาพยนตร์สารคดีสั้น ‘รักเรา…ยืดแต่ไม่ย้วย’ นำเสนอเรื่องจริงของความรักแห่งยุคจากคู่รัก 7 คู่ที่เต็มไปด้วยความแตกต่างผ่านหลากหลายมุมมอง รวมถึงแง่มุมของการข้ามผ่านอุปสรรคต่างๆ ที่สะท้อนความสัมพันธ์ ‘ยิ่งยืด ยิ่งพอดี’ เพื่อเป็นการเฉลิมฉลองให้กับความรักเท่าเทียม จากกฎหมายสมรสเท่าเทียมที่กำลังจะมีผลบังคับใช้ในเร็วๆ นี้ 

MOVIN’ON

CULTURE

SELF

STYLE

VDO

CONVERSATION

MIRROR50

PR-NEWS

Social Issues

แชร์บทความนี้

แชร์บทความนี้

Author

PATCHSITA PAIBULSIRI

RELATED

HOT TOPICS