หนัง Erotic Thriller ในยุคเฟื่องฟูมักจะเป็นหนังที่ถูกเล่าโดยผู้กำกับชายเสียส่วนใหญ่ แต่สำหรับ Halina Reijn ผู้กำกับ-เขียนบทหนังเรื่อง Babygirl ที่หลงใหลเสน่ห์บางอย่างในหนัง Genre นี้ ต้องการหยิบด้านมืดและดิบเถื่อนของผู้หญิงมาพูดอย่างไม่อ้อมค้อม ด้วยความคิดที่ว่า ไม่น่าจะมีใครเข้าใจความอัดอั้นรุนแรงนั้นในตัวของผู้หญิง มากไปกว่าผู้หญิงด้วยกันอีกแล้ว

Babygirl หนังที่สะท้อนอำนาจอันลื่นไหลในความสัมพันธ์ เมื่อบางครั้งผู้หญิงไม่ได้อยากเป็นผู้นำ และอยากเป็นแค่ผู้ตาม

ยุคหนึ่งที่หนัง Erotic Thriller เคยเฟื่องฟูอย่างมาก โดยเฉพาะในปี 80s 90s จนถึงช่วงต้น 2000s มันมักจะถูกเล่าโดยผู้กำกับชายเสียส่วนใหญ่ แต่สำหรับ Halina Reijn ผู้กำกับ-เขียนบทหนังเรื่อง Babygirl ที่หลงใหลเสน่ห์บางอย่างในหนัง Genre นี้ และเป็นคนหนึ่งที่มีจินตนาการเรื่องความสัมพันธ์แบบ Submissive (การเป็นผู้รับคำสั่ง) มาตั้งแต่เด็กๆ จนต้องไปหานักบำบัด เธอต้องการหยิบด้านมืดและดิบเถื่อนของผู้หญิงมาพูดอย่างไม่อ้อมค้อม ด้วยความคิดที่ว่า ไม่น่าจะมีใครเข้าใจความอัดอั้นรุนแรงนั้นในตัวของผู้หญิง มากไปกว่าผู้หญิงด้วยกันอีกแล้วหนังเรื่อง Babygirl ของ Halina Reijn เป็นงานที่ถ่ายทอดความอีโรติกทริลเลอร์ได้อย่างหวือหวาจัดจ้าน โผงผาง จนอาจเรียกว่าตะโกนกว่าไปหลายเท่า หากเทียบกับหนังแนวเดียวในยุคก่อนหน้านี้หลายๆ เรื่อง นอกจานั้นแล้ว ยังแตกต่างตรงที่เนื้อหาของมันได้พูดถึง ‘พลวัตรของอำนาจ’ (Power Dynamic) ในความสัมพันธ์ แบบที่ไม่ได้มีเรื่องของมีความรักโรแมนติกเข้ามาเกี่ยวข้องแต่อย่างใด นั่นทำให้มันไม่ใช่หนังที่ว่าด้วยความรักต่างวัย หรือ ‘แม่บ้านมีชู้’ หากแต่เป็นหนังที่ว่าด้วยความสัมพันธ์ในรูปแบบหนึ่งที่ต่างฝ่ายต่างมีผลประโยชน์บางอย่างซึ่งกันและกันได้อย่างน่าสนใจ &nbsp;<img src="https://media.thairath.co.th/image/8dVHfWe1erfho26WGXvkKYEEQlWe2nFYuzVe6964as1a2hke9vA1.jpg" data-id="102129" data-url="https://media.thairath.co.th/image/8dVHfWe1erfho26WGXvkKYEEQlWe2nFYuzVe6964as1a2hke9vA1.jpg" style="width: auto;" class="fr-fic fr-dib">Babygirl เล่าผ่าน Romy CEO บริษัทเทคฯ แถวหน้า ผู้หญิงที่อาจเรียกว่าเป็น Women of Power หรือผู้หญิงที่มีอำนาจ ประสบความสำเร็จในชีวิตแทบทุกๆ ด้าน อยู่ในจุดสูงสุดของอาชีพการงาน รวมถึงสถานภาพทางสังคม จนกระทั่งวันหนึ่งเธอได้เจอกับเด็กฝึกงานหนุ่มอย่าง Samuel นั่นเองเป็นจุดเริ่มต้นสั่นคลอน ‘อำนาจ’ ทุกสิ่งที่เธอเคยคิดว่าตัวเองมีไปโดยปริยาย &nbsp;ในทีเเรก อาจดูเหมือนว่าผู้หญิงที่มีอำนาจอยู่ในมือเต็มเปี่ยมขนาดนั้นจะถือไพ่เหนือว่าอีกฝ่าย จนทำให้เข้าใจว่าเป็นผู้ ‘ควบคุม’ สิ่งที่เกิดขึ้นในความสัมพันธ์ แต่แท้จริงแล้ว อำนาจกลับลื่นไหล ถูกถ่ายเทไปมา ราวกับหนังพยายาม Disrupt นอร์มของสังคมที่อาจเคยเชื่อมาตลอดว่า ‘ผู้ใหญ่ย่อมเป็นฝ่ายถืออำนาจเหนือกว่าผู้น้อย’ ซึ่งไม่ใช่เลยสำหรับ Babygirl&nbsp;ตรงข้ามกัน อีกฝ่ายซึ่งเป็นชายหนุ่มอายุน้อยกว่า มีสถานภาพทางสังคมต่ำกว่า จนเรียกได้ว่าเป็น Nobody ที่ไม่มีอำนาจอะไรเลย สิ่งที่คนอย่างเขามีเพียงอย่างเดียวคือความทะเยอทะยาน กับพรสวรรค์ที่จะมองเห็น ‘รอยโหว่’ และความพร่องบางอย่างในตัวมนุษย์ แล้วเขาก็รู้จักที่จะพลิกเกมจากการไม่เป็นใคร และการไม่มีตัวตนของตัวเอง ให้กลายเป็นอำนาจต่อรองชั้นดี จนสุดท้ายก็ ‘ริบ’ เอาอำนาจอันเหลือล้นจากอีกฝ่ายหนึ่งมาได้อย่างง่ายดาย&nbsp;<img src="https://media.thairath.co.th/image/8dVHfWe1erfho26WGXvkKRA8XimMrnFWU4c7lou5OVYe9vA1.jpg" data-id="102129" data-url="https://media.thairath.co.th/image/8dVHfWe1erfho26WGXvkKRA8XimMrnFWU4c7lou5OVYe9vA1.jpg" style="width: auto;" class="fr-fic fr-dib">จริงๆ แล้วพลวัตรของการถ่ายโอนอำนาจไปมาในความสัมพันธ์ของ Babygirl มีรูปแบบคล้ายๆ กันกับหนังคลาสสิกชิ้นเอกอย่าง The Piano Teacher (Michael Haneke, 2001) ที่ว่าด้วยครูสอนเปียโนสาวรุ่นแม่ กับลูกศิษย์หนุ่มน้อยผู้กระหายความทะเยอทะยาน ซึ่งในตอนต้นเรื่อง อำนาจนั้นเป็นไปตามสูตรผู้ใหญ่กับผู้น้อย แต่ไปๆ มาๆ ตัวละครหญิงผู้ทรงอำนาจกลับกลายเป็นแค่ผู้ถูกควบคุม และเป็นฝ่ายถูกกระทำย่ำยีเสียเองในตอนท้าย เช่นเดียวกับตัวละครหญิงใน Silver (Phillip Noyce, 1993) ที่มีทั้งตำแหน่งหน้าที่การงานหรูหรา ไหนจะทั้งสวยและรวยตามแบบฉบับตัวแม่ แต่กลับแพ้พ่ายให้กับหนุ่มแปลกหน้าที่พาอันตรายมาถึงเธอจนได้ หรือหนังอย่าง Unfaithful (Adrian Lyne, 2002) ซึ่งก็แสดงให้เห็นถึงการที่ผู้หญิงถูกริบเอาอำนาจนั้นไปจากพวกเธอโดยสิ้นเชิง &nbsp;เป็นไปได้ว่าบางทีผู้หญิงที่ภายนอกดูเหมือนจะเพียบพร้อมสมบูรณ์แบบ แท้จริงแล้วพวกเธออาจมีรอยโหว่บางอย่างในตัวเองไม่ต่างกัน หรือในบางครั้ง Women of Power และ Girlboss ทั้งหลายที่กำลังแบกรับบรรทัดฐานทางศีลธรรม กับความคาดหวังใน Position ต่างๆ ว่าพวกเธอจะต้องเป็น ‘แม่แบบ’ อันไร้ที่ติ อาจแค่ต้องการใครสักคน หรือสัก ‘มุม’ หนึ่งในชีวิตที่พวกเธอจะได้ถอดหัวโขน ทิ้งตัว ไม่ขอเป็นผู้นำ ไม่ขอควบคุม หรือตัดสินใจอะไรทั้งนั้น ปล่อยให้ใครสักคนมาทำหน้าที่นำ เพื่อพวกเธอจะได้รับบทเป็น ‘ผู้ตาม’ แทนบ้างเหมือนกัน<img src="https://media.thairath.co.th/image/s1a2hFJggOnRrH0PRzSs1a2h7hs1a2hJi4WXp1V2ZwH09z0XVwnmPqcCs1a2hce9vA1.jpg" data-id="102129" data-url="https://media.thairath.co.th/image/s1a2hFJggOnRrH0PRzSs1a2h7hs1a2hJi4WXp1V2ZwH09z0XVwnmPqcCs1a2hce9vA1.jpg" style="width: auto;" class="fr-fic fr-dib">Romy คือภาพแทนของผู้หญิงที่มัดรวมทุก Position ทั้งหลายเหล่านั้นเอาไว้ เป็นเมียของใครสักคนบนเตียง ตื่นเช้ามาอีกวันเธอสวมผ้ากันเปื้อน เป็นแม่ของลูกๆ ตัดภาพมาอีกที เธอเป็นผู้นำหญิงในองค์กรระดับท็อปของวงการ&nbsp;ไม่แปลกเลยที่ผู้หญิงที่มีอำนาจเต็มเปี่ยมจะปราถนาได้รับบทเป็นผู้ไร้ซึ่งอำนาจดูบ้าง รอให้ใครสักคนมาควบคุมโดยไม่มีเงื่อนไข หากใครคนนั้นสามารถเติมเต็ม และอุดรอยโหว่ในตัวของพวกเธอได้&nbsp;เหมือนกับอุปมาแบบเจ็บๆ แสบๆ ใน Babygirl ที่บอกว่ามันก็คล้ายกันกับ ‘หมา’ ที่ถึงแม้จะมีนิสัยดุร้าย ทะนงตัว ไม่ยอมก้มหัวให้ใครอย่างไร แต่สุดท้ายก็ต้องยอมสยบแทบเท้า ‘นาย’ ของมันแต่โดยดี ขอเพียงแค่เขารู้จุดที่จะทำให้มันพึงพอใจได้เท่านั้นเองความเยาว์วัยของเด็กหนุ่มใน Babygirl จึงไม่ใช่ความไร้เดียงสา หากเป็นแค่ฉากหน้าที่ซ่อนอันตรายร้ายกาจเอาไว้ เมื่อมันได้ทำลายภาพของ ‘ไอ้ต้าวหมาเด็ก’ ผู้อ่อนโยนขี้อ้อนไปจนหมดสิ้น และตั้งคำถามกลับว่าแท้จริงแล้วใครที่เป็นแค่ ‘หมาเชื่องๆ’ ในความสัมพันธ์นี้กันแน่ &nbsp;&nbsp;

ใครที่ได้ฟัง Alligator Bites Never Heal มิกซ์เทปลำดับที่สามของ Doechii ที่เพิ่งปล่อยออกมาเมื่อเดือนสิงหาคมปี 2024 ที่ผ่านมา น่าจะสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายที่เปลี่ยนไปจากเพลงของเธอเมื่อสองสามปีก่อนหน้านี้ซึ่งฮิตติดเทรนด์และกลายเป็นไวรัลในติ๊กต่อก

Doechii กับการมูฟออนจากสูตรสำเร็จเพลงไวรัลไปสู่มิกซ์เทปที่จริงใจ จนได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล Grammy ถึง 3 สาขา

เธมโป้ (ThamePo) Heart That Skips a Beat จาก GMMTV เล่าให้เห็นถึงแง่มุมเล็กๆ ที่เป็นปัญหาใหญ่ต่อการใช้ชีวิตของบุคคลที่ทำอาชีพไอดอล ในวันที่แฟนคลับบางคนหรือกระทั่งค่ายต้นสังกัด มองพวกเขาเป็นสินค้า

อคติ ‘ไอดอลห้ามมีแฟน’ และการถูกรุกล้ำชีวิตส่วนตัว ในซีรีส์ ‘เธมโป้’ ที่บอกเล่าความยากของ ‘ไอดอล’ ผู้เป็นแค่คนคนหนึ่งที่อยากรักใครได้อย่างเปิดเผย

เคตลิน คลาร์ค (Caitlin Clark) คือนักบาสเก็ตบอลหญิงจากลีก WNBA (Women's National Basketball Association หรือลีกบาสเก็ตบอลหญิง) วัย 22 ปี และความสำเร็จของคลาร์คในฐานะนักกีฬาถือเป็น ‘ปรากฏการณ์’ อย่างหนึ่ง 

MOVIN’ON

CULTURE

SELF

STYLE

VDO

CONVERSATION

MIRROR50

PR-NEWS

Films

แชร์บทความนี้

แชร์บทความนี้

Author

NUT LELAPUTRA

RELATED

HOT TOPICS