Seven หนังอาชญากรรมของผู้กำกับ เดวิด ฟินเชอร์ (David Fincher) ฉายเมื่อปี 1995 ยังคงเป็นหนึ่งในหนังที่มีแมสเสจทรงพลัง สะท้อนความเป็นไปของโลกและสังคมทุกยุคสมัยได้เป็นอย่างดี เมื่อหนึ่งในเเมสเสจเหล่านั้น คือการตั้งคำถามต่อผู้คนที่ยังคงใช้ได้ในทุกเจนฯ ถึงการที่มนุษย์คนหนึ่งจะเกิด และเติบโตด้วยความหวังอย่างไร ท่ามกลางโลกที่กำลังไร้ซึ่งความหวัง

30 ปี หนังเรื่อง ‘Seven’ กับคำถามถึงคนทุกเจนฯ ที่ยังคงร่วมสมัย “มนุษย์คนหนึ่งจะเกิด และเติบโตด้วยความหวังอย่างไร 
ในโลกที่กำลังสิ้นหวัง ฟอนเฟะเลวทราม” 

คนเจนเนอเรชั่นหนึ่งบอกว่าตอนที่เคยมีโอกาสได้ดู Seven หนังอาชญากรรมของผู้กำกับ เดวิด ฟินเชอร์ (David Fincher) ครั้งแรก ซึ่งฉายเมื่อปี 1995 สำหรับพวกเขามันอาจเป็นแค่หนังที่ดูสนุกเข้มข้นอย่างหนังแนวสืบสวนสอบสวนในยุค 90s เรื่องหนึ่ง ทว่ายิ่งเวลาผ่านไป Seven กลับยังคงเป็นหนึ่งในหนังที่มีแมสเสจทรงพลัง สะท้อนความเป็นไปของโลกและสังคมทุกยุคสมัยได้เป็นอย่างดี เมื่อหนึ่งในเเมสเสจเหล่านั้น คือการตั้งคำถามต่อผู้คนที่ยังคงใช้ได้ในทุกเจนฯ ถึงการที่มนุษย์คนหนึ่งจะเกิด และเติบโตด้วยความหวังอย่างไร ท่ามกลางโลกที่กำลังไร้ซึ่งความหวัง<img src="https://media.thairath.co.th/image/Qs1a2hpGKZ7Vtds5qywrnfPOuXchGGzWCPGH0pzRimmdkOce9vA1.JPG" data-id="102119" data-url="https://media.thairath.co.th/image/Qs1a2hpGKZ7Vtds5qywrnfPOuXchGGzWCPGH0pzRimmdkOce9vA1.JPG" style="width: auto;" class="fr-fic fr-dib">ในปีนี้ที่ Seven มีอายุครบ 30 ปี ฉากหลังของเมืองใหญ่ที่ให้กลิ่นอายคล้ายกับเมืองอย่างเมืองก๊อธแธมใน Batman เต็มไปด้วยอาชญากรรม และการคอรัปชั่น ถูกฉายภาพให้เห็นอีกครั้ง ผ่านเรื่องราวของตำรวจ 2 คน คนหนึ่งคือซอเมอร์เซท (Somerset) นักสืบรุ่นใหญ่ที่กำลังจะปลดเกษียณในอีกไม่กี่วันข้างหน้า อีกคนหนึ่งคือมิลส์ (Mills) นักสืบหนุ่มไฟแรงที่เพิ่งขอย้ายเข้ามาทำงาน ณ เมืองแห่งนี้ ทั้งคู่โคจรมาเจอกันจากเหตุฆาตกรรมที่ดูเหมือนจะเกิดขึ้นจนกลายเป็นเรื่องปกติธรรมดาไปแล้วสำหรับเมืองนี้ จนกระทั่งเหตุการณ์เริ่มเหี้ยมโหดและเลวร้ายขึ้นเรื่อยๆ ขณะที่พวกเขามีเวลาเพียงแค่ 7 วัน ในการสืบคดี ก่อนตัวละครฆาตกร John Doe ผู้ตั้งตนราวกับเป็นตัวแทนของซาตาน จะรับหน้าที่พิพากษาความชั่วของมนุษย์ผู้กระทำผิด โดยอ้างตามคำสอนของศาสนา ลงโทษผู้คนอย่างเลือดเย็น &nbsp;&nbsp;ไม่เพียงแค่พล็อตที่ผู้กำกับเดวิด ฟินเชอร์ และผู้เขียนบทแอนดรูว เควิน วอล์กเกอร์ (Andrew Kevin Walker) วางไว้ได้อย่างเฉียบคมจนเหมือนเป็น Mastermind ให้กับหนังแนว Crime หลายๆ เรื่องในยุคต่อๆ มา ที่เน้นให้นำ้หนักไปที่การสืบค้นลงไปในจิตใจของฆาตกร บทสนทนาใน Seven ยังเป็นหนึ่งในองค์ประกอบที่ถูกจัดวางได้อย่างลุ่มลึก จนทำให้หนังเรื่องนี้กลายเป็นมาสเตอร์พีซ&nbsp;แม้ว่าจะผ่านเวลามากว่า 30 ปีแล้วก็ตาม ประเด็นเหล่านั้นยังคงร่วมสมัย เมื่อมันได้ตั้งคำถามว่า “ท่ามกลางโลกที่ฟอนเฟะเลวทราม เรายังจะต่อสู้เพื่อความดีงามกันอยู่ไหม” &nbsp;<img src="https://media.thairath.co.th/image/Qs1a2hpGKZ7Vtds5qywrnfPOufI1VmY45UrMeDiYEvu0s1a2htMe9vA1.jpg" data-id="102119" data-url="https://media.thairath.co.th/image/Qs1a2hpGKZ7Vtds5qywrnfPOufI1VmY45UrMeDiYEvu0s1a2htMe9vA1.jpg" style="width: auto;" class="fr-fic fr-dib">นอกจากภาพที่เราจะเห็นตำรวจ 2 คน ต่อสู้กับความเลวทรามนั้นไปด้วยกันแล้ว เทรซี่ เมียของตำรวจหนุ่มมิลส์ ยังเป็นตัวละครที่เล่าเรื่องหญิงสาวผู้ต้องเผชิญหน้ากับความชั่วร้ายของเมืองไปพร้อมกับความเหงา และความโดดเดี่ยว แถมโจทย์ยากที่เพิ่มเข้ามาอีกคือการกำลังตั้งท้องลูกอีกด้วย นั่นทำให้การที่ผู้หญิงคนหนึ่งกำลังจะมีลูกไม่ใช่เรื่องน่ายินดี แต่กลับเป็นความเศร้า สับสน ปนความไม่แน่ใจ ซึ่งไม่สามารถแม้แต่บอกสามีของเธอเองได้ ด้วยเงื่อนไขว่าไม่อยากเป็นภาระของเขาที่กำลังต้องพิสูจน์ตัวเองในอาชีพอย่างหนักเหมือนกัน&nbsp;ตำรวจรุ่นพ่ออย่างซอเมอร์เซท จึงเป็นเหมือนที่พึ่งเดียวที่เธอสามารถเผยความทุกข์ใจนี้ได้ แล้วความจริงที่น่าเศร้ายิ่งกว่าก็คือซอเมอร์เซทเองก็ผ่านความยากลำบากมาไม่ต่างกัน ในวันหนึ่งที่เมียของเขาเดินมาบอกว่าตั้งท้อง เขาได้ตัดใจให้เมียเอาลูกออก แม้ว่าจะเป็นการตัดสินใจที่ดีที่สุดที่เขาจะทำได้ในเวลานั้น แต่นั่นกลับกลายเป็นเหมือนตราบาปในใจที่ทิ่มแทงเขามาตลอดชีวิต เพราะเขายอมรับว่า หากเลือกได้ ก็คงอยากขอให้ตัวเองมีทางเลือกอื่นๆ ที่ไม่ใช่ทางเลือกนั้นเหมือนกันคน 2 คน จึงเป็นเหมือนภาพสะท้อนของ 2 เจนเนอเรชั่น ที่ต่างยอมรับ ‘ความกลัว’ ก้อนเดียวกันว่า ‘แล้วเราจะสามารถให้กำเนิดมนุษย์คนหนึ่งขึ้นมา แล้วเเลี้ยงคนคนนั้นให้เติบโตในสภาพเเวดล้อมอันเลวทรามเช่นนี้ได้อย่างไร’&nbsp;และ ‘การให้กำเนิด’ ในหนังเรื่อง Seven จึงอาจไม่ได้หมายถึงการมีลูกเพียงอย่างเดียว ทว่ายังเป็นเหมือนสัญลักษณ์ของ ‘ความหวัง’ เพียงไม่กี่อย่างท่ามกลางความตาย กับเมืองที่กำลังชินชากับความตาย ซึ่งก็คือความตายจากการมีความหวัง และอาจเป็นความตายจากความรู้สึกสูญสิ้น ‘ศรัทธา’ ที่เราจะต่อสู้เพื่อความดีงามอะไรสักอย่าง ซึ่งก็ไม่รู้ว่ายังมีเหลืออยู่อีกไหมในเมืองแห่งนั้นที่ดูคล้ายกับเป็นภาพจำลองของโลกที่เราอยู่ทุกวันนี้<img src="https://media.thairath.co.th/image/Qs1a2hpGKZ7Vtds5qywrnfPOuZB6VjuzadRRWZwDs1a2hNpvVyge9vA1.jpeg" data-id="102119" data-url="https://media.thairath.co.th/image/Qs1a2hpGKZ7Vtds5qywrnfPOuZB6VjuzadRRWZwDs1a2hNpvVyge9vA1.jpeg" style="width: auto;" class="fr-fic fr-dib">&nbsp;ท่าทีสุขุมจนเกือบจะเหมือนเฉยชาไร้อารมณ์ของนักสืบซอเมอร์เซท จึงอาจเป็นแค่เกราะที่เขาใช้ปิดบังความกลัวนั้น เมื่อเขาเองได้เห็นความดำมืดของโลกนี้มามากมาย แล้วเเบกโลกใบนั้นเอาไว้มาตลอด และการเดินออกจากอาชีพตำรวจที่เขาเชื่อมาตลอดชีวิต ก็อาจไม่ใช่เพราะเขาหมดหวังในตัวมนุษย์ แต่เป็นเพราะเขายังอยากที่จะมีหวัง และยังอยากที่จะ ‘ศรัทธา’ ในตัวมนุษย์ดูอยู่อีกสักครั้งนั่นเอง “ถ้าเลือกจะเก็บเด็กไว้ ก็จงทุ่มเทให้กับเขาหมดใจทุกครั้งที่มีโอกาส”“มันง่ายกว่าที่จะทุบตีลูก แทนที่จะเลี้ยงดูลูก…เพราะความรัก (หรือแม้แต่ความหวัง) ต่างก็ต้องใช้ความพากเพียรทุ่มเท”&nbsp;อาจเป็นคำแนะนำที่ดีที่สุดจากนักสืบซอเมอร์เซท ผู้ผ่านโลกมามากจนพอจะบอกกับคนรุ่นหลังอย่างเทรซี่ กับตำรวจหนุ่ม-สามีของเธอ และอาจหมายถึงพวกเราเอง รวมถึงคนเจนเนอเนอเรชั่นต่อจากนี้ที่จำเป็นจะต้อง ‘อยู่’ ในโลกที่ดูเหมือนกำลังจะล่มสลายใบนี้ได้<img src="https://media.thairath.co.th/image/Qs1a2hpGKZ7Vtds5qywrnfPOuXYCQNZgvq9uHIs1a2hBB5VIpr0e9vA1.jpg" data-id="102119" data-url="https://media.thairath.co.th/image/Qs1a2hpGKZ7Vtds5qywrnfPOuXYCQNZgvq9uHIs1a2hBB5VIpr0e9vA1.jpg" style="width: auto;" class="fr-fic fr-dib">เหมือนกับคำพูดจากนักเขียนเออร์เนส เฮมมิงเวย์ที่หนังยกขึ้นมาอ้างอิงถึงในตอนท้ายว่า ‘โลกนี้คือที่ที่น่าอยู่ และคุ้มค่าที่จะปกป้องไว้’ ที่ซอเมอร์เซทเลือกที่จะเห็นด้วยกับแค่ประโยคเท่านั้น หากโลกไม่ใช่ที่ที่น่าอยู่นักจริงๆ ก็อยู่ที่เราแล้วว่าจะเลือกยอมแพ้ ยอมจำนน ไม่แยเเส แล้วทำให้ความไม่แยเเสนั้นกลายเป็นเรื่องปกติธรรมดา หรือว่าจะลองมีความหวัง แล้วลองสู้เพื่อความหวังนั้นดูบ้างอีกสักครั้ง&nbsp;

ซินเธีย เอริโว (Cynthia Erivo) คือศิลปินนักแสดงที่ใกล้เคียงกับการคว้ารางวัล EGOT ครบทั้งสี่สนาม เพราะเธอเคยถูกเสนอชื่อเข้าชิงหมดแล้วและคว้ารางวัลกลับมาได้สองเวที และ Wicked (2024) หนังยาวลำดับล่าสุดที่เธอแสดงนำก็เพิ่งเข้าชิงรางวัลจากเวทีลูกโลกทองคำสี่สาขา

Cynthia Erivo กับบทบาทแม่มดเขียวเอลฟาบา ที่ให้เห็นเหตุผลในการดำรงชีวิตอยู่ของเธอว่าความแตกต่างคือสิ่งที่ทำให้เราพิเศษต่างหาก

เรียกได้ว่าเป็นความสำเร็จอันงดงามในวัย 62 ปีของ Demi Moore หลังจากที่เธอเพิ่งได้รับรางวัลนักแสดงหญิงยอดเยี่ยม เวที Golden Globes 2025 จากภาพยนตร์สุดตราตรึงอย่าง The Substance

Demi Moore ชนะรางวัลลูกโลกทองคำเป็นครั้งแรกในชีวิตการแสดง 45 ปี จากบทนำใน The Substance

ใครที่ได้ฟัง Alligator Bites Never Heal มิกซ์เทปลำดับที่สามของ Doechii ที่เพิ่งปล่อยออกมาเมื่อเดือนสิงหาคมปี 2024 ที่ผ่านมา น่าจะสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายที่เปลี่ยนไปจากเพลงของเธอเมื่อสองสามปีก่อนหน้านี้ซึ่งฮิตติดเทรนด์และกลายเป็นไวรัลในติ๊กต่อก

MOVIN’ON

CULTURE

SELF

STYLE

VDO

CONVERSATION

MIRROR50

PR-NEWS

Films

แชร์บทความนี้

แชร์บทความนี้

Author

NUT LELAPUTRA

RELATED

HOT TOPICS