แง่มุมย้อนแย้งของ ‘Working Class Fashion’ หรือสไตล์การแต่งตัวที่หยิบยืมมาจาก ‘ชนชั้นแรงงาน’ เพราะมองว่าเสื้อผ้าของชั้นแรงงานเป็นความงามและความดิบอย่างหนึ่ง

Working Class Fashion ศิลปะที่ต้องการพูดถึงปัญหาความจน หรือแค่ของเล่นสนุกๆ ของคนมีอันจะกิน

คอนเทนต์ประเภท Grooming Tutorial สอนวิธีแต่งตัว แต่งหน้า ทำผมหรือใช้ไอเทมที่ทำให้ดูดี ดูแพง ในงบที่จำกัด มีอยู่ทั่วไปใน Tiktok, Reel, Youtube จนเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว แต่ขณะเดียวกันโลกของแฟชั่นยังมีคนอีกกลุ่มหนึ่งที่สนใจสิ่งที่เรียกว่า ‘Working Class Fashion’ หรือสไตล์การแต่งตัวที่หยิบยืมมาจาก ‘ชนชั้นแรงงาน’ เพราะมองว่าเสื้อผ้าของชั้นแรงงานเป็นความงามและความดิบอย่างหนึ่ง ซึ่งถ้าหากใครติดตามโลกแฟชั่นมาสักพัก ก็จะเห็นว่าเมื่อหลายปีก่อน กระแสเสื้อผ้าแนว Working Class เป็นสิ่งที่ถูกนำมาเป็นแรงบันดาลใจอย่างมาก แม้แต่แบรนด์ลักซ์ชัวรี่เบอร์ต้นๆ หลายแบรนด์ก็ยังหันมาทำเสื้อผ้าสไตล์ชนชั้นแรงงาน พร้อมกับหยิบของที่เคยถูกมองว่าเป็น ‘ของคนจน’ นำมาสร้างนิยามใหม่ให้กลายเป็นของที่มีมูลค่าสูงลิบยูทูปเบอร์ชื่อ This Is Antwon เจ้าของคลิป ‘Working Class Fashion Is Cool (If You’re Rich)’ ก็สนใจความย้อนแย้งนี้เช่นกัน และได้ตั้งคำถามว่าเพราะเหตุใด โลกแฟชั่นถึงหลงใหลเรื่องของชนชั้นแรงงานกันนัก&nbsp;จริงอยู่ว่าแต่ไหนแต่ไร เสื้อผ้าคือการแสดงถึงสถานภาพทางสังคม อาชีพการงาน ฐานะ รวมถึงเป็นเครื่องมือแสดงออกทางความคิด และตัวตนของผู้ที่สวมใส่มัน&nbsp;เช่นเดียวกับในแง่หนึ่งเสื้อผ้าก็สามารถเป็นการ ‘เสเเสร้ง’ ว่าเราอยากที่จะเป็นใครได้ด้วยเช่นกัน ด้วยบรรทัดฐานของสังคมที่มักจะตัดสินคนจากรูปลักษณ์ภายนอก การพยายามแต่งตัวให้ ‘ดูแพง’ หรือสูงกว่าสถานภาพที่เป็นจริงนั้นจึงไม่ใช่เรื่องน่าแปลก&nbsp;ในทางกลับกัน Woking Class Fashion กลับเป็นการความพยายามแต่งตัวให้เหมือนเป็นคนที่ ‘ไม่มีเงิน’ แต่การเสเเสร้งว่าเป็นคนไม่มีเงินนั้นย้อนแย้งตรงที่ต้องหมดไปเท่าไรกับการสรรหาไอเทมเท่ๆ จากแบรนด์ดังๆ อย่างที่ยูทูปเบอร์ This Is Antwon บอกว่า Working Class Fashion จะเท่มากๆ ถ้าหากคุณเป็นคนรวย ก็เพราะจากเสื้อผ้ามอมๆ เขรอะๆ มีกระเป๋า มีช่องเยอะๆ เน้นการใช้งานมากกว่าเน้นดีไซน์ซึ่งเคยเป็นของคนรายได้น้อย คนจน คนไร้บ้าน อยู่ๆ ก็กลายมาเป็น Rare Item ราคาแพง ที่คนฐานะปานกลางค่อนไปทางรวยพยายามหามาใส่ หามาเล่น หรือนำมาเก็งราคากันในตลาดแฟชั่น&nbsp;<img src="https://media.thairath.co.th/image/HHHBNjdp1V2BCPbXsBiF9u1zs1a2hsDNi8WQuUfIqJUirzHj6Ie9vA1.png" data-id="100946" data-url="https://media.thairath.co.th/image/HHHBNjdp1V2BCPbXsBiF9u1zs1a2hsDNi8WQuUfIqJUirzHj6Ie9vA1.png" style="width: auto;" class="fr-fic fr-dib">และสิ่งนี้เองท่ีนำมาสู่การถกเถียงว่าจริงๆ แล้ว Woking Calss Fashion คือรูปแบบหนึ่งของ ‘Class Appropriation’ หรือการที่คนรวยฉกฉวยเอาวัฒนธรรมของคนชั้นที่ต่ำกว่าเพื่อแสวงหาประโยชน์หรือไม่ เพราะที่สุดแล้วอย่าลืมว่าแม้แต่เทรนด์แฟชั่นชนชั้นแรงงานก็เป็นหนึ่งในเกมที่ถูกกำหนดโดยชนชั้นนำของสังคมทั้งนั้น ตั้งแต่บรรดาดีไซเนอร์ นายทุน เจ้าของแบรนด์ จนถึงเหล่าอินฟลูเอนเซอร์ แถมยังนำ ‘ความจน’ มาสร้างมูลค่า สร้างรายได้มหาศาลให้กับตัวเองอีกด้วยจริงๆ แล้วการหยิบยืมวัฒนธรรมจากชนแรงงานมาเป็นแรงบันดาลใจทางเเฟชั่นนั้นไม่ใช่เรื่องผิดอะไรและมีมานานแล้ว อย่างเช่นเสื้อผ้าสไตล์ Workwear ที่อิงมาจากชุดยูนิฟอร์มของแรงงาน ชาวประมง คนงานเหมือง ชาวนา ช่างไม้ หรืออย่างเช่นวัฒนธรรมฮิปฮอปที่เป็นการ Represent ชนชั้นแรงงานผิวสีในยุค 80s &nbsp;และ Working Class Fashion ก็ยังอาจมองในแง่ของงานศิลปะที่ใช้ Provoke คนให้เห็นถึงประเด็นปัญหาในสังคม หรือต้องการจะให้คุณค่ากับอะไรบางอย่าง อย่างที่เเฟชั่นสไตล์ Workwear พูดถึงชนชั้นกรรมมาชีพด้วยความเคารพในแง่ของแรงงานคนและการให้คุณค่ากับงานฝีมือ แบรนด์ Gosha Rubchinskiy ที่เชิดชูวัยรุ่นชนชั้นแรงงานของรัสเซีย หรือ Balenciaga Fall/ Winter 22 ที่พูดถึงประเด็นผู้อพยพชาวยูเครนจากการโจมตีของรัสเซีย เพื่อเรียกร้องให้โลกหันมาสนใจปัญหาภัยสงครามอย่างจริงจัง&nbsp;แต่มันจะเป็นปัญหาทันทีหาก Working Class Fashion เป็นเพียงการ ‘แต่งตัวเลียนแบบคนจน’ หรือที่ในคลิปของ This Is Antwon เรียกว่า ‘Poverty Play’ ซึ่งเป็นการหยิบมาแค่เปลือก โดยไม่ได้เข้าใจถึงรากเหง้าของปัญหาจริงๆ&nbsp;ซึ่งต้องกลับมาถามว่า แล้วแบรนด์สมัยใหม่ เช่น Vetements หรือแบรนด์อื่นๆ ที่หยิบยืมรูปแบบยูนิฟอร์มของชนชั้นแรงงาน เช่น พนักงานบริษัทขนส่ง DHL หรือพนักงานร้านแมคโดนัลด์มาเป็นแรงบันดาลใจให้กับเสื้อผ้าของพวกเขานั้น มีความเคารพชนชั้นแรงงาน หรือเข้าใจปัญหาของแรงงานเหล่านั้นจริงๆ มากน้อยแค่ไหน เช่นเดียวกับที่ช่วงหนึ่งหลายแบรนด์แห่กันมาทำเสื้อผ้าสไตล์คนไร้บ้าน Homeless Chic เอย หรือสไตล์ผู้ลี้ภัยเอย เข้าใจหรือตระหนักถึงปัญหาเหล่านั้นจริงๆ ไหม หรือทำไปแค่เป็น Joke เอาฮา เพื่อ Disrupt วงการแฟชั่นให้เกิดสีสันเท่านั้น&nbsp;<img src="https://media.thairath.co.th/image/HHHBNjdp1V2BCPbXsBiF9u1zxyUfp1V20LffPpXfnDLsQWtSke9vA1.jpg" data-id="100946" data-url="https://media.thairath.co.th/image/HHHBNjdp1V2BCPbXsBiF9u1zxyUfp1V20LffPpXfnDLsQWtSke9vA1.jpg" style="width: auto;" class="fr-fic fr-dib">เอ็มม่า แม็คเคลนดอน (Emma McClendon) ผู้ช่วยภรรฑารักษ์ FIT Museum ในนิวยอร์ก ซึ่งเคยจัดนิทรรศการว่าด้วยเรื่องยูนิฟอร์มเมื่อปี 2016 บอกว่า อาจมองได้ว่าการหยิบยืมจากชนชั้นแรงงานเป็นการแสดงถึง Power Dynamic อย่างหนึ่งที่คนมีฐานะทางสังคมสูงกว่าใช้ความต่างของอำนาจ กดขี่คนที่อยู่ในชนชั้นต่ำกว่าได้เหมือนกัน“คนชนชั้นนำของสังคมรู้สึกว่าพวกเขาสามารถหยิบยืม หรือฉกฉวยอะไรก็ได้ที่ให้ประโยชน์กับตัวเอง และทุกอย่างก็ต้องมีพร้อมสำหรับให้พวกเขานำไปใช้ โดยไม่ได้นึกถึงผลที่ตามมา” แม็คเคลนดอน กล่าว&nbsp;เช่นเดียวกับที่ยูทูปเบอร์ This Is Antwon มองว่า หรือจริงๆ แล้วโลกแฟชั่นควรแยกเรื่องของความงามออกจากเรื่องของฐานะ การที่ใครสักคนกำหนดว่าชนชั้นไหนควรจะแต่งตัวอย่างไร ของแบบไหนดูแพง ของแบบไหนดูจน ก็คือการ ‘เหยืยด’ และเป็นการกดทับทางสังคมในอีกรูปแบบหนึ่งไม่ต่างกัน ไม่ว่าจะแต่งตัวแพง หรือแต่งตัวจนก็ไม่สำคัญเท่าคนๆ นั้นได้แสดงออกในสิ่งที่เป็นตัวเอง และมันทำให้เขามีความสุขก็เพียงพอแล้วเพราะเชื่อว่าถ้าหากเลือกได้ ก็คงไม่มีใครอยากเกิดมาจน เป็นคนไร้บ้าน เป็นผู้ลี้ภัย เพื่อเป็นสไตล์ต้นแบบให้กับใคร หรือถูกนำไปใช้เพื่อแสวงหาประโยชน์ให้กับคนกลุ่มไหนอย่างแน่นอน&nbsp;อ้างอิง&nbsp;<a href="https://www.youtube.com/watch?v=VlUWapEYVVM" rel="noopener noreferrer" target="_blank">https://www.youtube.com/watch?v=VlUWapEYVVM</a>&nbsp;<a href="https://garage.vice.com/en_us/article/xwmxgj/class-appropriation-in-fashion" rel="noopener noreferrer noopener noreferrer" target="_blank">https://garage.vice.com/en_us/article/xwmxgj/class-appropriation-in-fashion</a>&nbsp;

ท่ามกลางสินค้าแฟชั่นมือสองและของวินเทจทั้งหลาย สิ่งหนึ่งที่น่าจับตามองคือความต้องการหาซื้อ ‘เฟอร์วินเทจ’ จากเหล่าคนรักแฟชั่นที่เพิ่มสูงขึ้นอย่างมีนัยยะสำคัญในกลุ่มวัยรุ่นประมาณ 20s จนถึงวัยประมาณ 30s ที่หันมาเข้าวงการตามเก็บเฟอร์หายากกัน ซึ่งน่าจับตามองว่าทิศทางของมันจะเป็นอย่างไรต่อไป

ความขลังที่มาพร้อมการอัปไซเคิล สำรวจความฮิตของ ‘เฟอร์วินเทจ’ แง่มุมอันหลากหลายที่มีทั้งคนรักและคนชัง ท่ามกลางการแบนเฟอร์แท้ของนักอนุรักษ์และแบรนด์ใหญ่ๆ

แบรนด์แฟชั่นแฮนด์เมดสุดเก๋ ‘แจกัน บาย จา-อีนส์’ ที่ปักแจกันลงบนเสื้อผ้า เพื่อให้ใส่ดอกไม้ลงไปโดยเฉพาะ ที่สำคัญทุกออเดอร์ในการสั่งจะมีดอกไม้ส่งไปให้แมทช์กันด้วย!

‘แจกัน บาย จา-อีนส์’ แบรนด์แฟชั่นแฮนด์เมด ที่เย็บแจกันหลายทรงบนเสื้อผ้า ไว้ใส่ดอกไม้หลากพันธุ์ เติมสีสันและมู้ดฮีลใจให้ชีวิต

AIMER (อะแมร์) แบรนด์แฟชั่นไทยสไตล์สาวปารีเซียง โดยคู่รักเจ้าของแบรนด์ โดนัท-พิชญา ส่งสกุลชัย และ บั๊บ-วีรวรรธน์ ชินพิลาศ ตั้งใจออกแบบเสื้อผ้าโดยได้แรงบันดาลใจมาจากสไตล์การแต่งตัวของคนฝรั่งเศส

MOVIN’ON

CULTURE

SELF

STYLE

VDO

CONVERSATION

MIRROR50

PR-NEWS

Lifestyle

Working Class Fashion ศิลปะที่ต้องการพูดถึงปัญหาความจน หรือแค่ของเล่นสนุกๆ ของคนมีอันจะกิน

แชร์บทความนี้

แชร์บทความนี้

Author

NUT LELAPUTRA

RELATED

HOT TOPICS