ภาพถ่าย คือเครื่องมือหนึ่งที่เกิดมาเพื่อบันทึกความทรงจำของมนุษย์ก็จริง แต่ในบางเวลาภาพถ่ายแห่งความทรงจำก็สร้างความเจ็บปวดให้กับเราได้มากมาย จนเชื่อว่าหลายคนอยากลบภาพนั้นทิ้งไปให้รู้แล้วรู้รอด แต่ก็ต้องยอมสูญเสียความทรงจำ ‘ส่วนที่ดี’ ทิ้งไปพร้อมกันด้วยอย่างน่าเสียดาย

ลบไม่ได้ช่วยให้ลืม แต่ช่วยบรรเทาความเศร้าได้! งานของกลุ่ม ‘พ่อมดนักโฟโต้ช็อป’ แห่งเว็บไซต์ Reddit ผู้รับจ้างสร้างความทรงจำใหม่ๆ จากภาพถ่ายอันเจ็บปวด

ภาพถ่าย คือเครื่องมือหนึ่งที่เกิดมาเพื่อบันทึกความทรงจำของมนุษย์ก็จริง แต่ในบางเวลาภาพถ่ายแห่งความทรงจำก็สร้างความเจ็บปวดให้กับเราได้มากมาย จนเชื่อว่าหลายคนอยากลบภาพนั้นทิ้งไปให้รู้แล้วรู้รอด แต่ก็ต้องยอมสูญเสียความทรงจำ ‘ส่วนที่ดี’ ทิ้งไปพร้อมกันด้วยอย่างน่าเสียดายและนี่คืองานของกลุ่มนักโฟโต้ช็อปในเว็บไซต์ Reddit ที่มีผู้ติดตามมากกว่า 1.2 ล้านคน ชื่อ ‘r/PhotoshopRequest’ ซึ่งมักจะถูกเรียกว่า ‘Wizards’ หรือพ่อมด เพราะเป็นผู้ทำหน้าที่สร้างความทรงจำใหม่ให้กับผู้คนได้ราวกับร่ายมนตร์ เมื่อพวกเขาพร้อมเสกให้ภาพถ่ายเก่าๆ เล่าเรื่องราวใหม่ได้อย่างน่ามหัศจรรย์&nbsp;คนที่เข้ามาใช้บริการกลุ่มพ่อมดนักโฟโต้ช็อปเหล่านี้ล้วนมีจุดประสงค์คล้ายกันคือการขอให้ช่วยลบ ‘ใครบางคน’ ออกจากภาพถ่ายให้หน่อย เช่น ช่วยลบภาพแฟนเก่าออกจากรูปที่เคยเซลฟี่ตอนไปเที่ยว ลบภาพอดีตเจ้าสาวของตัวเองในงานแต่งหลังจากหย่ากัน หรือแม้แต่ช่วยลบภาพสัตว์เลี้ยงของตัวเองในวันที่น้องจากไปอยู่อีกดาวแล้วก็ยังได้!&nbsp;กลุ่ม ‘r/PhotoshopRequest’ มองว่าสิ่งที่พวกเขาทำ ช่วยให้ผู้คนสามารถ ‘ดีล’ กับความทุกข์ของตัวเองได้ แม้ว่าแน่นอนล่ะ การลบ (ใครบางคนออกจากภาพ) จะไม่ได้ช่วยล้างความทรงจำ และไม่ได้หมายความว่าจะเป็นการลืมคนคนนั้น แต่อย่างน้อยมันก็น่าจะช่วยให้ความเศร้าจากการสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักบรรเทาลงไปได้บ้าง ระหว่างช่วงเวลาของการทำใจยอมรับ เพราะการกลับไปเห็นภาพถ่ายเหล่านั้น บางครั้งก็สร้างความทุกข์เกินจะรับไหว&nbsp;โดยสนนราคาสำหรับค่าดำเนินการโฟโต้ช็อปแต่ละครั้งอยู่ที่ประมาณ 5-50 ดอลลาร์สหรัฐ แต่นักโฟโต้ช็อปหลายคนก็ยินดีที่จะทำรูปให้ฟรีๆ ไม่คิดเงิน และเสนอเป็นการให้ทิปเท่าไรก็ได้ตามความพึงพอใจของลูกค้าแทน&nbsp;Akash Harsana คือพ่อมดโฟโต้ช็อปวัย 23 ที่งานล้นมือที่สุดคนหนึ่งในกลุ่ม จากฝีมือการโฟโต้ช็อปของเขาที่ทำได้เนียนกริบและสมจริง ชิ้นงานที่ทำให้บรรดาผู้ติดตามในกลุ่มประทับใจและสร้างชื่อให้กับ Harsana ที่สุดเห็นจะเป็นชิ้นที่เขาช่วยผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งสูญเสียแม่ของเธอจากอุบัติเหตุเมื่อหลายสิบปีก่อน จินตนาการว่าหากแม่ยังมีชีวิตอยู่จนถึงวันนี้จะมีหน้าตาเป็นอย่างไร รวมถึงงานที่เขาช่วยให้วัยรุ่นคนหนึ่งซึ่งเสียใจจากการที่มีภาพถ่ายของเขากับพ่อน้อยเกินไป และรู้สึกเสียดายในวันที่พ่อไม่อยู่บนโลกนี้แล้ว&nbsp;Harsana ใช้เวลาทำงานราว 3-4 ชั่วโมงต่อการโฟโต้ช็อปภาพครั้งหนึ่ง เขาบอกว่า สิ่งที่ยากที่สุดของการทำงานนี้คือการที่เขาจะต้องทำภาพอย่างไรให้สามารถดึง ‘แก่นแท้’ ของคนเหล่านั้น (ซึ่งจากไปแล้ว) ออกมาให้ได้อย่างสมจริงที่สุดและยังคงความเป็นเขาคนนั้นอยู่ พ่อมดหลายคนเลือกใช้ AI ในการช่วยเจเนอเรตภาพ แต่สำหรับเขา เขารู้สึกว่า AI ให้ความสมบูรณ์แบบที่เกินจริงไปหน่อย ซึ่งส่วนตัวเขาชอบที่จะใช้เครื่องมือแบบ ‘Old-school’ ที่ได้โชว์ฝีมือการคัสตอมรายละเอียดเองมากกว่า และแม้ว่างานโฟโต้ช็อปจะสร้างรายได้ให้เขามากถึง 1,500 ดอลลาร์สหรัฐต่อเดือน แต่หลายครั้งเขาก็ไม่ได้คิดเงินจากลูกค้าเลย เพราะเขามองว่าสิ่งที่ตัวเองกำลังทำอยู่นั้น คือการมอบบางอย่างคืนให้กับคนอื่นๆ ที่กำลังทุกข์ยาก ด้วยความสามารถและพรสวรรค์ของเขาบางครั้งงานของนักโฟโต้ช็อปกลุ่มนี้ยังช่วยให้คนเห็นภาพว่าจะเป็นอย่างไรหากพวกเขาได้เข้าไปอยู่ในบางโมเมนต์ บางเหตุการณ์ หรือบางความทรงจำในภาพถ่าย อย่างเช่นลูกค้ารายหนึ่งที่ขอให้ช่วยเพิ่มรูปพ่อที่เพิ่งเสียชีวิตด้วยโรคร้ายและไม่ทันได้เห็นลูกสาวตัวเองใส่ชุดครุยในวันเรียนจบ ให้เข้าไปอยู่ในโมเมนต์แห่งความสุขใจนั้นด้วย ลูกค้าหลายคนบอกว่าการได้เห็นภาพที่ถูกตัดต่อความทรงจำใหม่เข้าไปนั้น เหมือนกับเป็นการ ‘บำบัด’ ความโศกเศร้าได้ดีที่สุดอีกทางหนึ่งและหลายครั้งที่ความเศร้าจากการสูญเสียของใครคนหนึ่งที่เข้ามาขอให้นักโฟโต้ช็อปช่วย ก็ได้รับอะไรบางอย่างกลับไปมากมายกว่าที่คิด เช่น Mira วัย 34 ที่สูญเสียสามีจากการฆ่าตัวตาย และต้องการภาพถ่ายของสามีเอาไว้สำหรับตั้งในงานศพ แต่สามีของเธอแทบจะไม่มีภาพถ่ายที่ทำหน้ายิ้มอย่างมีความสุขเลย เธอจึงขอร้องให้พ่อมดโฟโต้ช็อปช่วยเปลี่ยนใบหน้าเศร้าๆ ของเขาในภาพถ่ายภาพหนึ่งให้กลายเป็นหน้าอมยิ้มนิดๆ เหมือนกำลังมีความสุขให้หน่อยได้ไหม หลังจากนั้นเองเธอก็ได้รับข้อความมากมายจากบรรดาผู้ติดตามในกลุ่มที่ส่งกำลังใจมาให้เธออย่างล้นหลาม พร้อมกับหลายคนที่เข้ามาแลกเปลี่ยนเรื่องราวความสูญเสียของตัวเองให้เธอฟังด้วย&nbsp;นี่จึงอาจเป็นความมหัศจรรย์ของเหล่าพ่อมดนักโฟโต้ช็อปที่ไม่เพียงช่วยให้ผู้คนมีโอกาสสร้างความทรงจำที่เป็นสุขขึ้นมาใหม่อีกครั้ง แต่ยังช่วยให้ความเศร้าเสียใจถูกรับฟัง ถูกมองเห็น และเกิดเป็นคอมมูนิตี้ของคนแปลกหน้าที่ช่วยเยียวยากันและกันได้อีกด้วย&nbsp;อ้างอิง<a href="https://www.thecut.com/article/grieving-photoshop-request-subreddit.html" rel="noopener noreferrer" target="_blank">https://www.thecut.com/article/grieving-photoshop-request-subreddit.html</a>

เวลาพูดถึงปัจจัยที่ทำให้เกิดภาวะซึมเศร้า ปัจจัยหนึ่งที่มักจะถูกหยิบยกมาพูดถึงคือเรื่องของประสบการณ์ในวัยเด็กกับสิ่งที่พบเจอในช่วงระหว่างการเติบโต ไม่ว่าจะเป็นประสบการณ์ความรุนแรง ความสัมพันธ์ในครอบครัว การถูกทอดทิ้ง หรือปัญหาทางเศรษฐกิจ เช่น ความยากจน และการล้มละลายของครอบครัว เป็นต้น ซึ่งล้วนแล้วแต่เชื่อมโยงกับการเกิดปัญหาสุขภาพจิตในวัยผู้ใหญ่ได้ทั้งสิ้น 

‘การย้ายบ้านบ่อยๆ’ ในช่วงชีวิตวัยเด็กจนถึงวัยรุ่นตอนต้น อาจส่งผลต่อการเป็นซึมเศร้าตอนโต เมื่อมันคือการบังคับกลายๆ ให้เราต้องเปลี่ยนสังคม

แน่นอนว่าการเลิกราย่อมทิ้งร่องรอยบางอย่างให้กับคนในความสัมพันธ์นั้นๆ ไว้ได้เสมอ และหากพูดถึงการอกหักจากความสัมพันธ์ที่คนใดคนหนึ่งเลือกที่จะ ‘นอกใจ’ อีกคนด้วยแล้ว สิ่งที่เหลือทิ้งไว้นอกเหนือจากความเจ็บปวดเสียใจ และความรู้สึกของการสูญเสีย ก็คือความรู้สึกสงสัยใน ‘คุณค่า’ ของตัวเองที่อาจสร้างความเสียศูนย์ให้กับชีวิตที่เหลือของเราได้ไม่น้อยเลย

“การถูกนอกใจ ไม่ใช่ความผิดของคุณ” บทเรียนจากความสัมพันธ์ของ Hunter Schafer ที่จบลงด้วยการถูกนอกใจ และการกลับมาเห็นคุณค่าในตัวเองอีกครั้ง 

เมื่อชีวิตต้องเจอกับความรู้สึก ‘ติดขัด’ ในความสัมพันธ์ เราเชื่อว่าหลายคนล้วนแต่มีความพยายามอย่างมากที่จะค้นหาต้นตอของความติดขัดนั้นว่ามันเกิดขึ้นจากอะไรกันแน่ แต่จะมีสักกี่ครั้งที่พบว่าต้นตอของความติดขัด อาจไม่ได้มาจากปัจจัยภายนอก แต่มีสาเหตุมาจาก ‘การเลือก’ ของเราเองโดยไม่รู้ตัว

MOVIN’ON

CULTURE

SELF

STYLE

CONVERSATION

VDO

PR-NEWS

Mind

แชร์บทความนี้

แชร์บทความนี้

Author

NUT LELAPUTRA

RELATED

HOT TOPICS