จากข้อมูลที่พี่สาวของผู้เสียชีวิตเปิดเผย พบว่าทั้งคู่อยู่ในข่าย Toxic Relationship โดยทั้งสองฝ่ายมีพฤติกรรมหึงหวง ทะเลาะกันบ่อยครั้ง เมื่อฝ่ายหญิงขอเลิกก็ไม่ยอมเลิกรา ทั้งยังเคยจับเธอมัดมือมัดเท้าเพื่อไม่ให้เลิกกัน

จากกรณีนักศึกษาสาวถูกคนรักฆ่าตัดมือ เมื่อ ‘ความหึงหวงรุนแรง’ และ ‘การลงมือครั้งแรก’ คือสัญญาณเตือนว่าควรหาทางออกจากความสัมพันธ์ เพราะมันจะไม่มีทางเป็นครั้งสุดท้าย

นับเป็นอีกหนึ่งกรณีสะเทือนขวัญ เมื่อมีคนพบศพนักศึกษาสาวในลักษณะเปลือยและถูกตัดข้อมือทั้งสองข้าง ซึ่งในภายหลังสามารถจับกุมคนร้ายได้แล้ว โดยเขาคือแฟนของผู้เสียชีวิตที่คบกันมาได้ 1 ปีเศษ และหลังก่อเหตุได้นำศพไปอำพราง จากนั้นพยายามฆ่าตัวตาย แต่ล่าสุดนี้รอดชีวิตมาได้แล้วจากข้อมูลที่พี่สาวของผู้เสียชีวิตเปิดเผย พบว่าทั้งคู่อยู่ในข่าย Toxic Relationship โดยทั้งสองฝ่ายมีพฤติกรรมหึงหวง ทะเลาะกันบ่อยครั้ง เมื่อฝ่ายหญิงขอเลิกก็ไม่ยอมเลิกรา ทั้งยังเคยจับเธอมัดมือมัดเท้าเพื่อไม่ให้เลิกกัน ซึ่งแม้ว่าเท่าที่ทางบ้านทราบจะยังไม่มีการทำร้ายตบตี แต่การจับมัดมืดมัดเท้านี้ก็นับเป็นการลงมือกระทำความรุนแรง ซึ่งนับว่าเป็นอีกหนึ่งสัญญาณอันตรายเช่นกัน และหากเป็นไปได้ การออกจากความสัมพันธ์ก็น่าจะปลอดภัยมากกว่า เพราะจากสถิติแล้ว การลงมือครั้งแรกมักจะนำไปสู่การลงมือครั้งถัดไป และหลายครั้ง ปลายทางของความรุนแรงนี้ก็คือการฆาตกรรมเมื่อดูจากสถิติที่ มูลนิธิหญิงชายก้าวไกล ได้รวบรวมจากข่าวในหน้าหนังสือพิมพ์เมื่อปี 2564 ก็พบว่าจากข่าวทั้งหมดมีสาเหตุจากความหวาดระแวงหึงหวงกลัวภรรยานอกใจนำไปสู่ความรุนแรง 60% ขณะที่การง้อไม่สำเร็จนำไปสู่ความรุนแรง 14.7% ทางด้าน ศูนย์ปฏิบัติการกรมกิจการสตรีและสถาบันครอบครัว ก็ได้เผยสถิติเกี่ยวกับความรุนแรงในครอบครัวปี 2565 ว่าสาเหตุส่วนใหญ่มาจาก ‘ยาเสพติด’ รองลงมาคือ ‘สุรา’ อันดับถัดมาคือ ‘การขอเลิกรา’ และ ‘ความหึงหวง’ นอกจากนั้นยังเป็นเรื่อง ‘บันดาลโทสะ’ ‘ความรู้สึกมีอำนาจมากกว่า’ ‘ปัญหาสุขภาพจิต’ ‘ความเครียดทางเศรษฐกิจ’ จนถึง ‘การพนัน’&nbsp;ฯลฯดังนั้นในแง่หนึ่ง เหล่านี้คือพฤติกรรมเหล่านี้ล้วนเป็น red flag ชั้นดีที่เมื่อเกิดความรุนแรงขึ้นแล้ว ควรใช้พิจารณาว่าเราจะไปต่อกับความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นนี้หรือไม่ และการอยู่ต่อจะนำไปสู่ความเสี่ยงอะไรบ้าง เพราะท้ายที่สุดแล้ว สิ่งที่ช่วยให้เรารอดพ้นจากความรุนแรงที่เกิดขึ้นได้ ก็คือการเดินออกจากความเสี่ยงให้เร็วที่สุดและแน่นอนว่า นี่ไม่ใช่เพียงเรื่องส่วนตัวหรือเรื่องของผัวเมีย เพราะตัวผู้ที่ต้องเผชิญความรุนแรงเองก็อาจเต็มไปด้วยเงื่อนไขที่ทำให้การเลิกราเกิดขึ้นได้ยาก ไม่ว่าจะเป็นเรื่องความรัก ความผูกพัน พันธะที่มีร่วมกัน หรือเรื่องสถานะทางเศรษฐกิจ ดังนั้นการมีคนที่คอยรับฟัง ให้คำปรึกษา และให้ความช่วยเหลือ จึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะช่วยให้สามารถหลุดพ้นจากวงจรความรุนแรงได้&nbsp;อาจารย์จิตติมา ภาณุเตชะ นายกสมาคมเพศวิถี แบ่งปัญหาความรุนแรงในความสัมพันธ์เป็น 3 ระยะ คือ 1) เริ่มจากเกิดการกระทบกระทั่ง มีปากเสียงกัน หากคนรอบข้างสังเกตเห็นต้องรีบให้คำปรึกษา และช่วยหาทางออกทันที 2) เริ่มทำร้ายร่างกาย ระยะนี้คนรอบข้างต้องเข้าช่วยเหลือทันที ส่วนผู้ถูกกระทำก็ควรต้องรีบขอความช่วยเหลือตามสถานการณ์ที่เกิดขึ้น 3) คือ การแก้ตัวจากผู้กระทำความรุนแรง และขอโอกาส ผู้ถูกกระทำจะมีความหวังว่าจะไม่โดนทำร้ายอีก และหวังจะเห็นการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม จนให้อภัยอีกครั้ง ซึ่งมักจะนำไปสู่การถูกกระทำอีกหนดังนั้น สำหรับคำแนะนำว่าเมื่อไหร่ที่ต้องรีบดึงตัวเองออกมาก่อนเกิดความรุนแรงและถูกทำร้ายร่างกาย นั่นก็คือ เมื่อเริ่มรู้สึกว่าตัวเองไม่มีความสุข เริ่มมีการใช้อำนาจ ไม่เป็นตัวของตัวเอง ไม่มีอิสระ และถูกบังคับจิตใจ หรือบางครั้งถูกทำร้ายร่างกายแล้ว ให้รีบขอความช่วยเหลือ ที่สำคัญคือการช่วยเหลือในสังคมที่สามารถช่วยกันสอดส่อง ช่วยห้ามปราม หรือแจ้งเหตุ ไม่มองเป็นเพียงเรื่องผัวๆ เมียๆ หรือเรื่องของชาวบ้าน หรือกระทั่งคนใกล้ชิดที่กลัวจะ ‘หมา’ จนละเลยที่จะไถ่ถาม ตราบใดที่แนวคิดเรื่องการเป็นเจ้าของชีวิตคนรัก ไม่ว่าจะเพศไหนยังคงมีอยู่ การป้องกันไม่ให้เกิดเหตุ ย่อมดีกว่าการต้องถามหาความยุติธรรมหลังความรุนแรงเกิดขึ้นไปแล้วแน่ๆ &nbsp;อ้างอิง<a href="https://opendata.nesdc.go.th/dataset/6c0c0642-5c97-40c7-a549-020d756e0765/resource/2695451a-a5e8-443e-8b18-7f75d601b1cf/download/-2.jpg" rel="noopener noreferrer" target="_blank">https://opendata.nesdc.go.th</a><a href="https://news.ch7.com/detail/638779#:~:text=%E0%B8%88%E0%B8%B2%E0%B8%81%E0%B8%82%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%A1%E0%B8%B9%E0%B8%A5%E0%B8%A8%E0%B8%B9%E0%B8%99%E0%B8%A2%E0%B9%8C%E0%B8%9B%E0%B8%8F%E0%B8%B4%E0%B8%9A%E0%B8%B1%E0%B8%95%E0%B8%B4%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B9%80%E0%B8%9E%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%AD,%E0%B8%AA%E0%B8%B8%E0%B8%A3%E0%B8%B2%20%E0%B9%81%E0%B8%A5%E0%B8%B0%E0%B8%84%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%AB%E0%B8%B6%E0%B8%87%E0%B8%AB%E0%B8%A7%E0%B8%87" rel="noopener noreferrer" target="_blank">https://news.ch7.com/detail/638779</a>

หนึ่งในนโยบายหาเสียงของคามาลา แฮร์ริส (Kamala Harris) คือ การคุ้มครองสิทธิในการทำแท้งอย่างถูกกฎหมาย ขณะที่ทรัมป์นั้นชัดเจนว่าไม่เห็นด้วยกับนโยบายเช่นนี้

Kamala Harris กับจุดยืนที่ชัดเจนเรื่องการคุ้มครองสิทธิในการทำแท้งอย่างถูกกฎหมาย

รีเบกกา เอฟ ควง (Rebecca F. Kuang) หรือนามปากกา R. F. Kuang แจ้งเกิดทันทีหลังนวนิยายไตรภาค The Poppy War ที่เธอเขียนออกวางจำหน่าย ฉากหลังของเนื้อเรื่องคือประเทศจีนกลางศตวรรษที่ 20 เล่าเรื่องราวแฟนตาซีของเด็กหญิงคนหนึ่งที่ดิ้นรนหนีจากการถูกจับแต่งงาน ก่อนที่ชีวิตจะจับพลัดจับผลูให้ไปอยู่ท่ามกลางสมรภูมิใหญ่ของสงคราม และการแย่งชิงอำนาจอันเดือดดาลของยุคสมัยนั้น ตัวนิยายได้เข้าชิงรางวัลนิยายแฟนตาซียอดเยี่ยมในปี 2019 ด้วย

Rebecca F. Kuang ผู้เขียน The Poppy War และ Yellowface ที่กำลังมาแรงในอเมริกา

ศาลญี่ปุ่นตัดสินให้หญิงข้ามเพศคนหนึ่งสามารถเปลี่ยนเพศได้ แม้จะยังไม่ได้เข้ารับการผ่าตัดแปลงเพศ ซึ่งนับเป็นมูฟเมนต์ที่หลายคนเริ่มมองเห็นความหวังถึงการมีอยู่ของกฎหมายทางเพศที่สนับสนุน LGBTQ+  เพราะศาลมองเห็นความเป็นหญิงของเธอผู้นี้ โดยไม่ตัดสินจากอวัยวะเพศ ทว่าหญิงข้ามเพศอีกคนกลับไม่สามารถเปลี่ยนเพศได้ เนื่องจาก ‘เคยแต่งงาน’ มาก่อน แม้เธอจะผ่าตัดแล้วก็ตาม

ความลักลั่นของการตัดสินว่าใครเป็น ‘เพศหญิง’ จากกรณีหญิงข้ามเพศในญี่ปุ่นที่เปลี่ยนคำนำหน้าได้ แม้ไม่ผ่าตัดแปลงเพศ ขณะที่อีกคนผ่าตัดแล้ว แต่ยังเปลี่ยนไม่ได้ เพราะเธอแต่งงานกับผู้หญิง

MOVIN’ON

CULTURE

SELF

STYLE

CONVERSATION

VDO

Social Issues

แชร์บทความนี้

แชร์บทความนี้

Author

MIRROR TEAM

RELATED

HOT TOPICS