หลายเพจในเฟซบุ๊กเมกฟันเรื่องของ ‘คดีพรหมพิราม’ คดีฆ่าข่มขืนที่น่าหดหู่คดีหนึ่งในไทย ซึ่ง ‘การข่มขืน’ เป็นเรื่องที่ควรจริงจังกับมันมากขึ้น ไม่ใช่เรื่องที่ควรเอามาล้อเล่น 

คดีข่มขืนที่กลับกลายมาเป็นเรื่องขำขัน
เมื่อหลายเพจเล่นมุกเรื่องคดี ‘พรหมพิราม’ 
ที่ทั้งเหยียบย่ำเหยื่อและคนในภาพ รวมถึง
คนในพื้นที่ ด้วยภาพจำลบๆ จากอดีต

ในปี 2566 เพียงแค่ 6 เดือนแรกของปีก็มีผู้ถูกข่มขืนไปแล้ว 320 ราย และจากข้อมูลจากสำนักงานตำรวจแห่งชาติ พบว่า ตั้งแต่ปี 2560-2564 มีคดีข่มขืนกระทำชำเราถึง 8,997 คดี และตั้งแต่ปี 2540-2562 ทั้งการรับแจ้ง-จับดำเนินคดีข่มขืนจะตกเฉลี่ยปีละ 3,000-4,000 ราย หรือถ้าอ้างอิงจากข้อมูลของศูนย์เทคโนโลยีสารสนเทศ กรมราชทัณฑ์ พบว่า ในปี 2560 มีผู้ต้องขังฐานข่มขืนกระทำชำเรา จำนวน 2,841 คน ปี 2561 จำนวน 2,511 คน ปี 2,562 จำนวน 1977 คน ยังไม่นับรวมการข่มขืนที่ไม่ถูกรายงาน หรือเหยื่อไม่ได้ออกมาแจ้งความอีกมากมาย เพียงเท่านี้ก็คงชัดแล้วว่าเรื่องของ&nbsp;<a href="https://mirrorthailand.com/tags/%E0%B8%82%E0%B9%88%E0%B8%A1%E0%B8%82%E0%B8%B7%E0%B8%99" rel="noopener noreferrer" target="_blank">‘การข่มขืน’</a>&nbsp;เป็นเรื่องที่ประเทศไทยควรให้ความสำคัญ และจริงจังกับมันมากขึ้น ไม่ใช่เรื่องที่ควรจะเอามาล้อเล่น หรือเอามาพูดเล่นกันอย่างตลกขบขัน เหมือนกับที่หลายเพจในเฟซบุ๊กตอนนี้กำลังเมกฟันเรื่องของ&nbsp;‘คดีพรหมพิราม’ คดีฆ่าข่มขืนในอดีตที่น่าหดหู่ใจคดีหนึ่งในไทย หลายเพจในเฟซบุ๊กพากันโพสต์ภาพผู้หญิง 2 คน ถ่ายรูปคู่ป้ายสถานีรถไฟพรหมพิราม ซึ่งเป็นภาพจากเพจ พิดโลกจัดเต็ม ที่นำเสนอคอนเทนต์ท่องเที่ยวและไลฟ์สไตล์ในจังหวัดพิษณุโลก แน่นอนว่าเพจต้นทางตั้งใจที่จะนำเสนอภาพการท่องเที่ยวในพรหมพิรามอย่างปกติ เพราะพรหมพิรามเองต้องใช้เวลาอยู่นานกว่าผู้คนจะเปิดใจ หรือคลายภาพจำลบๆ จากคดีดังกล่าวที่เกิดเมื่อปี 2520 แต่หลายเพจในเฟซบุ๊กที่ว่า และลูกเพจของเพจนั้นๆ กลับหยิบคอนเทนต์นี้มาพูดกันอย่างตลกขบขัน และไม่ได้ตระหนักถึงความรุนแรงที่เคยเกิดกับเหยื่อในอดีต โดยเพจหนึ่งลงภาพดังกล่าวพร้อมแคปชั่น “หนุ่มพรหมพิรามยินดีต้อนรับ” ส่วนอีกเพจหนึ่งเขียนแคปชั่นว่า “ระวังคอเสื้อครับ” ท่ามกลางคำวิจารณ์มากมาย ทั้งคนในพื้นที่และคนในโลกโซเชียล ที่ออกมาประณามพฤติกรรมของเพจดังกล่าวว่าไม่เหมาะสม เพราะความเจ็บปวดของเหยื่อไม่ใช่เรื่องที่ควรเอามาล้อเล่นแบบนี้ และนี่เป็นส่วนหนึ่งของการมองเรื่องข่มขืนให้เป็นเรื่องไม่จริงจังจนเคยชิน ซึ่งมันไม่ควรจะเป็นแบบนั้น แต่ที่น่าสลดใจมากที่สุดคือการที่ยังมีอีกหลายคนคอมเมนต์กันสนุกปากถึงคดีดังกล่าว หรือโพสต์ภาพมีมเชิงคุกคามทางเพศผู้หญิง 2 คนในภาพ เช่น “ชาวบ้านพร้อมแล้วนะ” / “เหมาๆ เลยแบบนี้” / “กระแทกทั้งเรื่อง” / “ยสตน” / “อยากไปอยู่ที่นี่มากครับ” / “แกไม่รอดแน่” ฯลฯ นอกจากจะเป็นการไม่ให้เกียรติผู้หญิงในภาพแล้ว ยังไม่ให้เกียรติเหยื่อที่เสียชีวิตไปในอดีต ซึ่งเป็นเรื่องที่หลายคนรับไม่ได้ และแสดงให้เห็นว่าสาเหตุหนึ่งที่คดีข่มขืนในไทยยังเกิดขึ้นอยู่ทุกวัน เพราะหลายคนยังมองเป็นเรื่องขำๆ และคิดว่าไม่ใช่เรื่องจริงจังอะไรนัก แถมยังเป็นส่วนหนึ่งของการ normalize การมอง<a href="https://mirrorthailand.com/tags/%E0%B8%9C%E0%B8%B9%E0%B9%89%E0%B8%AB%E0%B8%8D%E0%B8%B4%E0%B8%87" rel="noopener noreferrer" target="_blank">เพศหญิง</a>เป็นเพศที่ควรถูกรังแก หรือถูกทำร้ายทางเพศได้ ซึ่งเป็นเรื่องน่าหดหู่ใจที่ในปี 2023 ที่มีการพูดถึงความเท่าเทียมทางเพศมากขึ้นแล้ว แต่คนจำนวนหนึ่งกลับยังมีมายด์เซตที่อันตรายนี้อยู่ ทั้งๆ ที่ไม่ว่าจะเพศไหนก็ไม่ควรมีใครถูกทำร้าย หรือถูกข่มขืนเลยสักคนเดียว และนั่นทำให้หลายคนในสังคมต้องใช้ชีวิตอย่างหวาดระแวง และระวังตัวมากขึ้นเวลาจะไปไหนมาไหน หรือแม้แต่อยู่บ้านก็ตาม ทุกคดีข่มขืนต่างมีความรุนแรงด้วยกันทั้งนั้น ไม่ว่าจะถูกข่มขืนจากคนคนเดียว หรือถูกข่มขืนในลักษณะรุมโทรม ซึ่งในส่วนของ ‘คดีพรหมพิราม’ นี้ เรื่องเริ่มต้นเมื่อวันที่ 18 สิงหาคม 2520 ชาวบ้านอำเภอพรหมพิรามกว่า 20 คน ได้เข้าร้องเรียนกับ พ.ต.อ.สมชาย ไชยเวช และผู้สื่อข่าวไทยรัฐ ว่าได้มีวัยรุ่นราว 17 คน ร่วมกันฉุดผู้หญิงวัย 20 ปี ไปข่มขืนจนถึงแก่ความตาย แล้วนำร่างไปให้รถไฟทับจนคอขาดเพื่ออำพรางคดี หญิงสาวคนดังกล่าวถูกการ์ดรถไฟไล่ลงจากรถไฟขบวนเชียงใหม่-กรุงเทพฯ ในเวลา 5 ทุ่ม วันที่ 27 ก.ค. 2520 เพราะเธอไม่ได้ซื้อตั๋ว เนื่องจากเธอไม่มีเงินติดตัว และแบกร่างมาด้วยร่างกายหิวโซ เธอทำการอ้อนวอนเจ้าหน้าที่ แต่ก็ถูกปฏิเสธ ซึ่งสถานีที่เธอลงก็คือสถานีพรหมพิราม และทำให้เธอเจอกับวัยรุ่นชาย 2 คน ที่ชวนเธอเดินไปข้างหน้า โดยอ้างว่ามีงานแต่งงาน เดี๋ยวจะพาไปกินข้าว และนั่นคือจุดเริ่มต้นที่ทำให้เธอถูกข่มขืนจากกลุ่มวัยรุ่นราว 17 คน และก่อนที่เธอจะถูกฆ่า จากคำสารภาพจากผู้ต้องหา พวกเขากล่าวว่าเธอได้พูดประโยค “พอแล้ว กลัวแล้ว และจะตายอยู่แล้ว” และหลังจากนั้นชายคนหนึ่งก็ใช้มือบีบคอเธอจนเสียชีวิต และแก๊งวัยรุ่นชายก็ช่วยกันแบกศพไปให้รถไฟทับเพื่ออำพรางคดี เมื่อเหตุการณ์เลวร้ายนี้จบลง พ่อแม่ของเธอได้กล่าวว่าก่อนหน้านี้ เธอคนนี้ก็เคยถูกข่มขืนมาแล้วจนตั้งท้อง ซึ่งนับว่าเธอเป็นหนึ่งในเหยื่อคดีข่มขืน ที่ถูกกระทำซ้ำแล้วซ้ำเล่า ท่ามกลางกฎหมายประเทศไทยที่ไม่ได้เข้าช่วยเหลือเธอได้ทันเวลา และความปลอดภัยในประเทศในยุคนั้นที่ไม่ได้มีมากพอ ไม่ต่างจากยุคนี้ ที่เราก็ยังเห็นคดีข่มขืนหรือล่วงละเมิดทางเพศอยู่แทบทุกวัน เราขอแสดงความอาลัยต่อเหยื่อคดีพรหมพิรามรายนี้ และเหยื่อจากคดีทางเพศทุกคนที่จากโลกนี้ไป รวมถึงส่งกำลังใจให้กับเหยื่อทุกคนที่ยังอยู่ ทั้งคนที่ได้รับความยุติธรรมแล้ว และยังไม่ได้รับความยุติธรรม นั่นไม่ใช่ความผิดของคุณแต่อย่างใด และไม่ได้ทำให้คุณค่าของคุณลดน้อยลง เพราะสิ่งที่เราควรตั้งคำถามมากที่สุดคือสังคมที่ไม่ได้ให้ความสำคัญกันเรื่องนี้ และกฎหมายที่ยังเอื้อต่อการกระทำความผิดซ้ำ ที่นับเป็นปัญหาอย่างหนึ่งในประเทศเรา อ้างอิง: <a href="https://www.thairath.co.th/scoop/flashback/1059835" rel="noopener noreferrer" target="_blank">https://www.thairath.co.th/scoop/flashback/1059835</a> <a href="https://www.thairath.co.th/news/local/2412632" rel="noopener noreferrer" target="_blank">https://www.thairath.co.th/news/local/2412632</a> <a href="https://www.thairath.co.th/news/local/2708292" rel="noopener noreferrer" target="_blank">https://www.thairath.co.th/news/local/2708292</a> <a href="https://www.matichon.co.th/local/crime/news_2196563" rel="noopener noreferrer" target="_blank">https://www.matichon.co.th/local/crime/news_2196563</a> <a href="https://www.ejan.co/general-news/1dmfm8bot1" rel="noopener noreferrer" target="_blank">https://www.ejan.co/general-news/1dmfm8bot1</a>

การบูลลี่ใน ‘ครอบครัว’ หรือ Family Bullying อาจไม่ถูกพูดถึงในสังคมมากเท่าการถูกบูลลี่ในโรงเรียน หรือในที่ทำงาน แต่ก็ใช่ว่าจะไม่เกิดขึ้นจริง และทำให้เด็กคนหนึ่งมีแผลฝังใจ

Family Bullying ปัญหาบูลลี่ บางครั้งก็เริ่มจาก ‘คนในครอบครัว’ ที่ทำให้เรารู้สึกไม่ดีพอ และเจ็บปวดไม่แพ้ (หรืออาจมากกว่า) โดนคนอื่นบูลลี่

รอบตอบคำถาม Miss Universe 2023 แอนโทเนีย โพซิ้ว พูดถึง Malala Yousafzai ส่วน Sheynnis Palacios จากนิการากัว พูดถึง Mary Wollstonecraft ทั้งสองชื่อล้วนเป็นไอคอนเฟมินิสต์

Mary Wollstonecraft และ Malala Yousafzai สองเฟมินิสต์ที่ถูกพูดถึงบนเวทีนางงาม ผู้ขับเคลื่อนสิทธิสตรี และเรียกร้อง ‘สิทธิขั้นพื้นฐาน’ ให้ผู้หญิง

การมองแบบเหมารวมกันง่ายกว่า แต่ก็เสี่ยงมากที่ทำให้เกิดภาพจำที่ไม่ดีและนำไปสู่การเหยียดในที่สุด

MOVIN’ON

CULTURE

SELF

STYLE

CONVERSATION

VDO

Social Issues

แชร์บทความนี้

แชร์บทความนี้

Author

MIRROR TEAM

HOT TOPICS

Social Issues

Thoughts

Thoughts

ผู้หญิงขับรถไม่เก่ง เล่นเกมก็กาก ภาพจำเหล่านี้มาจากไหน เป็นแบบนี้เสมอไปหรือเปล่า?