หากใครที่ได้ดู The Substance หนังแนว Body Horror ผลงานเมื่อปีที่แล้วของผู้กำกับ Coralie Fargeat คงยังจำตราตรึงกับวิวัฒนาการการเปลี่ยนผ่าน ‘ร่าง’ ของตัวละครในเรื่อง จากมนุษย์ธรรมดา ค่อยๆ กลายเป็นความอัปลักษณ์ เป็นมอนส์เตอร์พิลึกพิลั่น จน The Substance ถูกเสนอชื่อเข้าชิงออสการ์ถึง 5 สาขา หนึ่งในนั้นรวมถึงสาขา Best Make-Up และ Hair Styling ด้วย

เบื้องหลังและแรงบันดาลใจของทีมเอฟเฟ็กต์ The Substance กว่าจะมาเป็นร่างมอนสเตอร์สุดสยอง ที่เข้าชิงออสการ์สาขา Best Make-up ในปีนี้

หากใครที่ได้ดู The Substance หนังแนว Body Horror ผลงานเมื่อปีที่แล้วของผู้กำกับ Coralie Fargeat คงยังจำตราตรึงกับวิวัฒนาการการเปลี่ยนผ่าน ‘ร่าง’ ของตัวละครในเรื่อง จากมนุษย์ธรรมดา ค่อยๆ กลายเป็นความอัปลักษณ์ เป็นมอนส์เตอร์พิลึกพิลั่น หงิกๆ งอๆ ที่ทำให้คนดูอย่างเรารู้สึกทึ่งและเเหยะไปพร้อมกัน จน The Substance ถูกเสนอชื่อเข้าชิงออสการ์ถึง 5 สาขา หนึ่งในนั้นรวมถึงสาขา Best Make-Up และ Hair Styling ด้วยผู้ที่ถ่ายทอดภาพ Body Horror หรือความสยดสยองของร่างกายให้ The Substance ออกมาสมบูรณ์แบบอย่างที่เราเห็น คงจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก Pierre-Olivier Persin, Stéphanie Guillon และ Marilyne Scarselli ทีมเอฟเฟ็กต์และช่างแต่งหน้าที่เนรมิตรเบื้องหลังความกึ๋ยของตัวละครอลิซเบธ (Demi Moore) และซู (Margaret Qualley) จนได้มีชื่อชิงออสการ์ในปีนี้ จากการใช้เอฟเฟกต์ที่เรียกว่า Prosthetic Makeup &nbsp;ซึ่งใช้ ‘ชิ้นเนื้อเทียม’ เข้ามาช่วยตกแต่งให้ดูเสมือนจริงมากยิ่งขึ้น&nbsp;<img src="https://media.thairath.co.th/image/ul7UlMfeLcf37iGXJEbQnQu3cs1a2hp1V2GgqUDPyipVZ2R1mQe9vA1.jpg" data-id="102132" data-url="https://media.thairath.co.th/image/ul7UlMfeLcf37iGXJEbQnQu3cs1a2hp1V2GgqUDPyipVZ2R1mQe9vA1.jpg" style="width: auto;" class="fr-fic fr-dib">Pierre-Olivier และทีมของเขาได้แรงบันดาลใจในการสร้างสรรค์ความสยดสยองของร่างกายมนุษย์ มาจากตัวละครที่รับบทโดย Joan Crawford และ Bette Davis ในหนังเรื่อง Whatever Happened to Baby Jane ของ Robert Aldrich เมื่อปี 1962 รวมถึงผลงานของผู้กำกับชั้นครูที่เพิ่งจากโลกนี้ไปอย่าง David Lynch ในหนังเรื่อง The Elephant Man (1980) ซึ่งเป็นผลงานที่นับเป็นหลักไมล์สำคัญในประวัติศาสตร์ออสการ์ที่ทำให้เกิดการจัดให้มีรางวัลสาขา Best Make-up และ Hairstyling ขึ้นมาในปี 1981 ด้วย นอกจากนั้นแล้ว เขายังมีศิลปินอย่าง Michelangelo มาสเตอร์ในการวาดรูปร่างกายของมนุษย์ได้สวยงามที่สุด ผู้เป็นแรงบันดาลใจการทำงานเมคอัพและเอฟเฟ็กต์ให้เขามาจนถึงทุกวันนี้ &nbsp;Pierre-Olivier ผู้ทำงานด้านเมคอัพและเอฟเฟ็กต์มาตั้งแต่ปี 1994 เล่าให้เว็บไซต์ Wallpaper ฟังว่า การทำงานใน The Substance นั้นผ่านกระบวนการมาอย่างยาวนานพอสมควรระหว่างเขากับผู้กำกับ Coralie เอฟเฟ็กต์แทบทุกชิ้น ทุกองค์ประกอบ ทุกรายละเอียด ทุกการแต่งหน้า รอยแผลทุกจุดที่เราเห็น พวกเขาทั้งคิด และออกแบบกันหัวแทบแตก เนื่องจากการใช้เทคนิค Prosthetic Makeup คือส่วนสำคัญของเส้นเรื่องหลักในหนัง โดยไม่มีการใช้ดิจิทัลเข้ามาช่วยเลย แล้วเอฟเฟ็กต์แต่ละชิ้นก็ใช่ว่าจะสั่งปุ๊ปได้ปั๊บ เพราะแต่ละขั้นตอนต้องใช้เวลาในการผลิตค่อนข้างนาน แถมเวลาจะนำมาใส่ลงบนตัวนักแสดงก็ไม่ได้ง่ายเลยด้วย<img src="https://media.thairath.co.th/image/ul7UlMfeLcf37iGXJEbQnY7y5bYX3Qi72HvlE2iZcm8e9vA1.jpg" data-id="102132" data-url="https://media.thairath.co.th/image/ul7UlMfeLcf37iGXJEbQnY7y5bYX3Qi72HvlE2iZcm8e9vA1.jpg" style="width: auto;" class="fr-fic fr-dib"><img src="https://media.thairath.co.th/image/ul7UlMfeLcf37iGXJEbQnQp1V2tqXch5qFR93cMuv7Qu5Ue9vA1.jpg" data-id="102132" data-url="https://media.thairath.co.th/image/ul7UlMfeLcf37iGXJEbQnQp1V2tqXch5qFR93cMuv7Qu5Ue9vA1.jpg" style="width: auto;" class="fr-fic fr-dib">งานยากที่สุดของทีมเอฟเฟ็กต์ก็เห็นจะเป็นเจ้า ‘Monstro Elisasue’ ชื่อเล่นของร่างปิศาจแสนอัปลักษณ์ในตอนท้ายของหนัง ซึ่งมีที่มาจากผู้กำกับ Coralie ที่บรีฟว่าเธออยากได้ “อสุรกายแบบมีความเป็นเฟมินีน… นึกออกไหม เหมือนเอาช้างยัดใส่รองเท้าบัลเลต์น่ะ”&nbsp;และ “ทำอย่างไรก็ได้ให้น้องดูน่าสงสาร ขณะเดียวกันก็ต้องดูพิลึกกึกกือที่สุดด้วย”&nbsp;ในเมื่อเล่นบรีฟมาซะขนาดนี้ ทีมเอฟเฟ็กต์ก็เลยใช้เวลา 3-4 เดือนเต็มๆ ไปเลยสำหรับการเนรมิตเจ้าปิศาจตัวนี้ขึ้นมา ส่วนความยากก็อยู่ตรงที่จะทำอย่างไรให้มันมีความถูกต้องตามโจทย์ของคุณพี่ Coralie เขามากที่สุดนี่แหละ ด้วยขั้นตอนที่ซับซ้อนไม่เบา ตั้งแต่การทำแม่พิมพ์ขึ้นมา หล่อซิลิโคน พอได้ออกมาเป็นรูปเป็นร่างก็นำมาเพนต์สี และอีกสารพัดขั้นตอน ซึ่งทั้งหมดนำไปสวมทับกับชุดสูทที่ทำจากยางลาเท็กซ์ให้นักแสดงใส่ โดยทุกองค์ประกอบที่ว่ามาก็ต้องพร้อมสำหรับการให้นักแสดงใส่แล้วเคลื่อนไหว แอคติ้งต่างๆ ได้ง่าย และต้องเผื่อไว้สำหรับให้ Coralie ดีไซน์ท่าทางการแสดงของนักแสดงในแต่ละซีนด้วย &nbsp;<img src="https://media.thairath.co.th/image/ul7UlMfeLcf37iGXJEbQncmh9CA23e1w4UFTqXgoYJoe9vA1.jpg" data-id="102132" data-url="https://media.thairath.co.th/image/ul7UlMfeLcf37iGXJEbQncmh9CA23e1w4UFTqXgoYJoe9vA1.jpg" style="width: auto;" class="fr-fic fr-dib"><img src="https://media.thairath.co.th/image/ul7UlMfeLcf37iGXJEbQnQgnWAAEZLHeLiTwp1V2gu3oFse9vA1.jpg" data-id="102132" data-url="https://media.thairath.co.th/image/ul7UlMfeLcf37iGXJEbQnQgnWAAEZLHeLiTwp1V2gu3oFse9vA1.jpg" style="width: auto;" class="fr-fic fr-dib">ไม่ใช่แค่นั้น ทีมของ Pierre-Olivier ยังต้องใช้เวลานานมากกว่าจะประกอบเอฟเฟ็กต์เนื้อเทียมแต่ละชิ้นเข้าไปบนร่างนักแสดงได้ เฉพาะแค่ร่างมอนสเตอร์ ‘Monstro Elisasue’ ในตอนท้ายเรื่องที่ต้องให้นักแสดง Margaret Qualley ใส่ก็ใช้เวลาไปกว่า 3 ชั่วโมงแล้ว ส่วนเจ้าร่าง ‘Gollum’ ของ Demi Moore ก็ใช้เวลามากกว่า เพราะทุกชิ้นต้องติดกาวเข้าไปตอนที่ถ่ายทำจริงๆ ตั้งแต่ซีนแรกๆ ที่ร่างอลิซเบธเริ่มปริอีกร่างหนึ่งออกมา แล้วมีรอยเย็บสุดสยองกลางแผ่นหลัง นอนขดอยู่ในห้องน้ำ จนถึงซีนสุดท้ายที่เธอกลายเป็นกอลลัมน่าสงสาร&nbsp;แถมเอฟเฟ็กต์ชนิดเนื้อเทียมนี้ก็ทั้งหนัก ทั้งร้อน เหมือนอยู่ในเตาอบอย่างไรอย่างนั้น จน Pierre-Olivier ถึงกับบอกว่า นักแสดงทั้งสองอย่าง Margaret และ Demi ช่างน่านับถือใจในสปิริตจริงๆ เพราะทั้งอึดถึกทนกันมากในการใส่เอฟเฟ็กต์แต่ละครั้ง พร้อมกับยังสามารถแสดงในแต่ละซีนได้อย่างน่าทึ่งขนาดนี้&nbsp;และเอฟเฟ็กต์หลายๆ ชิ้น นอกจากทีมงานจะต้องไปประกอบกันหน้างาน บางชิ้นยังต้องทำเผื่อให้ใส่มือลงไปขยับได้อีกด้วย (นึกถึงพวกตุ๊กตาหุ่นมือ Puppet อะไรแบบนั้น) เพื่อให้ผู้กำกับ Coralie พากย์ระหว่างถ่ายทำว่าควรขยับมือเร็วขึ้นหรือช้าลงในการแสดงแต่ละซีน&nbsp;เรียกว่าเป็นการใช้ทีมเอฟเฟ็กต์ทั้งตัวชิ้นงานและตัวคนทำงานได้คุ้มค่าซะจริงๆ ไม่แปลกใจเลยที่ความจัดเต็มทั้งหมดนี้จะพาให้ The Substance เข้าชิงออสการ์อย่างสมศักดิ์ศรีอ้างอิง<a href="https://www.wallpaper.com/fashion-beauty/the-substance-pierre-olivier-persin-demi-moore-margaret-qualley-prosthetic-make-up-design" rel="noopener noreferrer" target="_blank">https://www.wallpaper.com/fashion-beauty/the-substance-pierre-olivier-persin-demi-moore-margaret-qualley-prosthetic-make-up-design</a><a href="https://collider.com/the-elephant-man-oscars-makeup-hairstyling/" rel="noopener noreferrer noopener noreferrer" target="_blank">https://collider.com/the-elephant-man-oscars-makeup-hairstyling/</a>เครดิตภาพจาก MUBI และ Vulture

หนังรักหลายๆ เรื่อง เมื่อหยิบขึ้นมาดูอีกครั้งในวัยที่เติบโตขึ้น อาจทำให้ใครหลายคนได้เข้าใจคำว่าความรักเปลี่ยนแปลงไปจากวันที่เคยดูครั้งแรกไม่มากก็น้อย โดยเฉพาะในแง่มุมที่ว่า เพราะเหตุใดคนเราที่มีความรักต่อกันอย่างล้นหัวจิตหัวใจ พอมาเป็นเรื่องของความสัมพันธ์ กลับไปด้วยกันไม่ได้ ต้องแยกย้าย พลัดพรากจากกันอยู่นั่น และนำมาสู่น้ำตาของคนดูอย่างเราแทบทุกครั้งไป

‘I love you, but…’ หนังที่ว่าด้วยแง่มุมหลากหลายของความรักล้นหัวใจ แต่ความสัมพันธ์ไปกันไม่ได้ในโลกแห่งความเป็นจริง

ว่าไปก็เป็นเรื่องน่าเสียดายที่เวลาพูดถึง คิมมินฮี (Kim Min-hee) นักแสดงสาวชาวเกาหลีใต้แล้ว ความเห็นของหลายๆ คนมักทิ่มแทงในแง่ที่ว่า เธอคบหากับ ฮองซางซู (Hong Sang-soo) คนทำหนังชื่อดังที่เธอร่วมงานด้วยหลายเรื่องโดยที่เขามีภรรยาอยู่แล้ว

Kim Min-hee นักแสดงแถวหน้าของเกาหลีใต้ ที่ถูก ‘เรื่องส่วนตัว’ กลบ ‘ฝีมือ’ ทางการแสดง ทั้งที่ผลงานของเธอเป็นที่ประจักษ์ไม่แพ้ใคร

จากภาพยนตร์เรื่อง Flat Girls ชั้นห่างระหว่างเรา เช่นมีคนดูจำนวนหนึ่งที่มองว่าตัวละคร ‘อาตอง’ ซึ่งรับบทโดยคุณบอย-ปกรณ์ ฉัตรบริรักษ์ นั้นเป็นพวก Pedophilia หรือมีพฤติกรรมใคร่เด็ก ซึ่งนับว่าเป็นอีกหนึ่งความเข้าใจคลาดเคลื่อนที่น่าหยิบมาทำความเข้าใจร่วมกันอีกสักรอบ

ประเด็นน่าพูดคุยจากคนดู Flat Girls บางส่วน เมื่อการมีความสัมพันธ์กับเด็กอายุไม่เกิน 18 ปี (แต่มากกว่า 15 ปี) นั้นผิดกฎหมายเรื่องผู้เยาว์แน่ๆ แต่นับเป็น ‘เปโดฟิเลีย’ จริงหรือ?

MOVIN’ON

CULTURE

SELF

STYLE

VDO

CONVERSATION

MIRROR50

PR-NEWS

Films

แชร์บทความนี้

แชร์บทความนี้

Author

NUT LELAPUTRA

RELATED

HOT TOPICS