Four Daughters หนังกึ่งสารคดีโดย Kaouther Ben Hania เรื่องราวของแม่และลูกสาวในช่วงปฏิวัติประเทศ ก่อนที่ลูก 2 คนจะตัดสินใจเข้าร่วมกลุ่ม IS และหายไปตลอดกาล

Four Daughters หนังเด่นจากเทศกาลหนังเมืองคานส์ เรื่องราวเล็กๆ ของผู้หญิงในตูนิเซีย

ในเทศกาลหนังเมืองคานส์ที่ผ่านมา หนึ่งเรื่องที่ได้รับคำชื่นชมอย่างล้นหลามคือหนังจากประเทศตูนิเซียเรื่อง Four Daughters โดย เคาเธอร์ เบน ฮาเนีย (Kaouther Ben Hania) ผู้กำกับที่ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์ หนังบอกเล่าเรื่องราวในช่วงการปฏิวัติตูนิเซียปี 2011 ที่ภายในครอบครัวหนึ่งนั้น แม่คนหนึ่งต้องการปฏิวัติชีวิตและหย่าขาดจากสามี และลูกสาวอีกสี่คนที่มีแรงขับดันในชีวิตตามประสาวัยรุ่นทั่วไป หากแต่สองในสี่คน ตัดสินใจเข้าร่วมกับกลุ่ม IS ในประเทศซีเรียและหายสาบสูญไป<img src="https://media.thairath.co.th/image/tNYmTaVd4H8v43ehh7X3htBhFTwKs1a2hSknGTIHYtqYkdEe9vA1.jpeg" data-id="101013" data-url="https://media.thairath.co.th/image/tNYmTaVd4H8v43ehh7X3htBhFTwKs1a2hSknGTIHYtqYkdEe9vA1.jpeg" style="width: auto;" class="fr-fic fr-dib">และก่อนที่จะมีโอกาสได้ดูหนังเรื่องนี้กัน เราอยากหยิบยกเรื่องราวของหนังมาเล่าสู่กันฟังสักหน่อยหนังเริ่มต้นด้วยการโยนคำถามว่า “ใครคือโอลฟา ฮัมรูนี” (Olfa Hamrouni) ซึ่งเธอคนนี้มีตัวตนอยู่จริงๆ โอลฟา ฮัมรูนีกลายเป็นข่าวไปทั่วโลกเมื่อปี 2016 หลังจากที่เธอออกมาวิพากษ์วิจารณ์รัฐบาลตูนิเซียที่ไม่ได้ปกป้องลูกสาวสองคนของเธอจากการเข้าร่วมกองกำลัง IS โดยที่ผู้เป็นแม่ไม่สามารถทำอะไรได้เลยกระบวนการทำหนังเรื่องนี้ต้องอาศัยความละเอียดอ่อนอย่างยิ่ง เพราะมันเกี่ยวพันลึกซึ้งกับชีวิตจริงของผู้คน หนังพยายามขุดค้นลงไปหาแรงผลักดันที่ทำให้เด็กสาวสองคนตัดสินใจเข้าร่วมกองกำลังหัวรุนแรง ขณะที่ครอบครัวที่เหลืออยู่ยังคงต้องเผชิญกับความเจ็บปวดจากความสูญเสียฮาเนียได้เข้าไปพูดคุยกับโอลฟาอย่างใกล้ชิดตลอดหลายปีที่ผ่านมา ก่อนจะตัดสินใจนำเรื่องราวของเธอมาสร้างเป็นหนังกึ่งสารคดี ที่เล่าเรื่องชีวิตของฮัมรูนีในฐานะผู้หญิงคนหนึ่งที่ต้องเป็นแม่และเมียในสังคมชายเป็นใหญ่ โดยให้นักแสดงสองคน ได้แก่ Nour Karoui และ Ichraq Matar มารับบทเป็นลูกสาวคนโตสองคนที่ยังคงหายสาบสูญหลังจากเข้าร่วมขบวนการ IS ขณะที่ลูกสาวคนเล็กอีกสองคน ได้แก่ Eya และ Tayssir เล่นเป็นตัวเองในหนัง และสำหรับตัวฮัมรูนีเอง ก็มีนักแสดง Hend Sabri มารับบทบาทแทนเธอที่เจ็บปวดเกินกว่าจะย้อนแสดงฉากเหล่านั้นได้ในด้านการถ่ายทำ ฮาเนียก็เลือกใช้ทีมงานเกือบทั้งหมดเป็นผู้หญิง โดยเธอเล่าว่า “ฉันต้องการทีมที่มีความเป็นหญิงสูง ถ้าจะมีผู้ชายในทีม ฉันก็อยากให้เขาเป็นผู้ชายที่เป็นมิตรกับผู้หญิง เพราะเราต้องทำงานกับเรื่องเล่าที่เปิดเปลือยชีวิต เรื่องราวที่ส่งผลโดยตรงกับชีวิตจิตใจ ความรู้สึกจากก้นบึ้ง และสภาวะความเป็นหญิงของโอลฟาและลูกสาวของเธอ ทุกคนรวมถึงนักแสดงต่างต้องการพื้นที่ปลอดภัยที่ทุกคนเข้าอกเข้าใจ เห็นอกเห็นใจและไม่ตัดสินกัน” ฮาเนียกล่าว และเหตุนี้เองที่ทำให้หนังถูกถ่ายทอดออกมาอย่างละเอียดลึกซึ้งจนกลายเป็นหนึ่งในหนังที่โดดเด่นที่สุดในเทศกาลครั้งนี้ มันคือการเล่าเรื่องชีวิตเล็กๆ ที่สะท้อนภาพใหญ่ของสิ่งที่เกิดขึ้นในตูนิเซียได้เป็นอย่างดี“ฉันพบว่ามันน่าทึ่งมากที่ได้รู้ว่าเรื่องราวเล็กๆ ของโอลฟาและลูกสาว เป็นเรื่องเดียวกันกับเรื่องใหญ่โตของประเทศตูนิเซียขนาดไหน การปฏิวัติส่งผลกับชีวิตพวกเธออย่างไรบ้าง” ฮาเนีย และในความเป็นจริง โอลฟาเองก็ได้บอกกับเธอเช่นนั้น– “ตอนที่ประเทศปฏิวัติ ฉันก็อยากทำการปฏิวัติของฉันเหมือนกัน หย่าขาดจากสามี และเป็นอิสระ” หากแต่ชีวิตอันต้องการอิสระของเธอก็ยังคงต้องการความหวังเพิ่มอีกมากทีเดียวโอลฟาและลูกสาว แม้ ณ ตอนนี้จะยังคงรู้สึกเจ็บปวด แต่พวกเธอก็พร้อมที่จะแชร์เรื่องราวของพวกเธอผ่านตัวหนัง และหวังว่าการได้บอกเล่าสิ่งที่เกิดขึ้นอาจช่วยเยียวยาเธอได้บ้างนั่นเอง&nbsp;อ้างอิง<a href="https://www.hollywoodreporter.com/movies/movie-reviews/four-daughters-review-tunisia-1235496357/" rel="noopener noreferrer" target="_blank">https://www.hollywoodreporter.com/movies/movie-reviews/four-daughters-review-tunisia-1235496357/</a>&nbsp; &nbsp;<a href="https://www.euronews.com/culture/2023/05/23/meet-the-tunisian-director-whose-film-is-making-waves-at-the-cannes-film-festival" rel="noopener noreferrer" target="_blank">https://www.euronews.com/culture/2023/05/23/meet-the-tunisian-director-whose-film-is-making-waves-at-the-cannes-film-festival</a>

Ramisha Sattar ศิลปินเชื้อสายปากีฯ 
ผู้เป็นทั้งเพื่อนรักและเป็น ผู้อยู่เบื้องหลัง
วิชวลปังๆ ของ Chappell Roan

ขณะที่คนญี่ปุ่นรุ่นใหม่รู้สึกเชื่อมโยงกับขนมโบราณอย่างวากาชิไม่ได้ ร้านขายวากาชิเจ้าดั้งเดิมเลยเกิดแนวคิดว่า "ถ้าเราเปลี่ยนวรรณกรรมชื่อดังให้กลายเป็นวากาชิได้ แม้แต่คนที่ไม่คุ้นเคยกับวากาชิก็อาจจะสนใจลองชิม"

‘บุงกาชิ’ ขนมญี่ปุ่นแบบดั้งเดิมที่คอลแลบฯ กับวรรณกรรม Run, Melos! ของ ดะไซ โอซามุ

LISA ให้สัมภาษณ์กับสื่อไทยครั้งแรกว่า “รอยยิ้มที่มั่นใจ มันมาจากอินเนอร์ หนูเชื่อว่าทุกคนมีรอยยิ้มที่สวยงาม และเป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง ถ้าเรามั่นใจ มีรอยยิ้มที่มั่นใจ มันก็จะส่งผลให้คนที่มองเรา มีความสุขไปด้วย”

MOVIN’ON

CULTURE

SELF

STYLE

VDO

CONVERSATION

MIRROR50

PR-NEWS

Films

Four Daughters หนังเด่นจากเทศกาลหนังเมืองคานส์ เรื่องราวเล็กๆ ของผู้หญิงในตูนิเซีย

แชร์บทความนี้

แชร์บทความนี้

Author

MIRROR TEAM

RELATED

HOT TOPICS