การคาดหวังให้คนใกล้ตัวเป็น Therapist ที่ช่วยรักษาปัญหาทางใจของเรามากจนเกินไป ยังอาจกัดกร่อนความรู้สึกดีๆ ที่เคยมีให้กัน และนำไปสู่ Toxic Relationship หรือความสัมพันธ์ที่เป็นพิษได้ในวันหนึ่ง

อย่ามองคนใกล้ตัวเป็น Therapist แฟนคือแฟน เพื่อนคือเพื่อน ไม่ใช่นักบำบัด เมื่อความทุกข์ใจสามารถระบายได้ แต่ไม่ควรคาดหวังให้อีกฝ่ายช่วยแก้ปมในใจ เพราะอาจนำไปสู่ Toxic Relationship โดยไม่รู้ตัว

การแบ่งปันเรื่องราวและปรึกษาปัญหาชีวิตกับคนใกล้ตัว ไม่ว่าจะเพื่อน แฟน หรือครอบครัว เป็นเรื่องปกติมากในความสัมพันธ์ เพราะหากเขาเปรียบเสมือน Safe Zone ทางใจ คนคนนั้นก็สามารถเป็นพื้นที่ปลอดภัยให้เราได้บอกเล่าและระบายเรื่องทุกข์ใจต่างๆ เมื่อมีปัญหาเกิดขึ้น เราอาจมุ่งตรงไปที่เขาเป็นคนแรกได้ ทว่าหากใครเริ่มคาดหวังให้คนใกล้ตัว ‘อยู่เพื่อเรา’ และ ‘ช่วยรักษาปมในใจ’ มากเกินไป อาจกลายเป็นการบั่นทอนจิตใจของอีกฝ่ายซึ่งอยู่ในฐานะผู้ฟัง และนำไปสู่การทำลายความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างกันไปโดยไม่รู้ตัว<h3>A listener needs a listener too</h3>บางคนอาจเผลอคาดหวังให้คนใกล้ตัวเป็นดั่ง ‘หลักยึดทางใจ’ คนที่หันไปเมื่อไรก็เจอ และคอยอยู่ตรงนี้เพื่อตัวเองเสมอ แต่กลับไม่เคยอยู่เคียงข้างเมื่ออีกฝ่ายพบเจอปัญหา หรือเวลาที่เขาก็ต้องการใครสักคนเหมือนกัน สิ่งเหล่านี้อาจทำให้คนใกล้ตัวรู้สึกได้ว่า เรานึกถึงเขาแค่ตอนที่ชีวิตกำลังย่ำแย่เท่านั้นหรือเปล่า แต่ไม่เคยซัปพอร์ตซึ่งกันและกัน หรือแม้แต่แบ่งปันช่วงเวลาที่มีความสุขร่วมกันเลยหนึ่งในกรณีที่เกิดขึ้นบ่อย คือการที่ใครหลายคนอาจพบว่าตัวเองกลายเป็น ‘หมา’ ในความรักของเพื่อน เพราะคอยรับฟังและให้คำแนะนำเพื่อนมาโดยตลอด แต่เพื่อนกลับทักมาหาเรา เฉพาะเวลาที่ทะเลาะกับแฟน หรือในเวลาที่เขามีความทุกข์และต้องการระบายเท่านั้น &nbsp;และไม่ว่าจะให้คำแนะนำไปกี่ครั้ง เพื่อนก็ไม่ได้สนใจคำตอบของเราเลยด้วยซ้ำ ไม่เพียงเท่านั้น เพื่อนยังไม่เคยถามไถ่สารทุกข์สุขดิบว่าชีวิตของเราว่าเป็นอย่างไรบ้าง เนื่องจากมัวแต่ระบายเรื่องของตัวเองจริงๆ แล้ว การที่ใครสักคนจะตัดสินใจเรื่องความรักของตัวเองด้วยตนเองไม่ใช่สิ่งที่ผิดเลย แต่การละเลยความรู้สึกของอีกฝ่ายที่ยอมสละเวลามาพูดคุยและรับฟังเสมอนั้นไม่ใช่สิ่งที่ควรเท่าไรนัก เพราะอย่าลืมว่า ‘ผู้ฟังเองก็ต้องการใครสักคนคอยรับฟังเช่นกัน’ ทางที่ดีที่สุด อาจเริ่มจากการลองถามตัวเองว่า หากเราต้องการให้เขาอยู่ตรงนี้เพื่อเราในเวลาที่เรามีความทุกข์ใจ แล้วเราล่ะ เคยอยู่ตรงนั้น หรือพร้อมจะสละเวลาส่วนตัวเพื่อเขาบ้างไหม?การปล่อยให้เพื่อนต้องคอยแบกรับเฉพาะเรื่องราวและอารมณ์เชิงลบตลอดเวลา อาจสร้างความหนักใจให้กับอีกฝ่ายมากกว่าที่คิด เพราะหากเพื่อนบางคนไม่ได้แค่รับฟังเฉยๆ แต่ยังซึมซับอารมณ์จากผู้พูด และรู้สึกร่วมไปด้วยราวกับเป็นเรื่องราวของตัวเองและหากเหตุการณ์ข้างต้นเกิดขึ้นบ่อยครั้งด้วยแล้ว อาจยิ่งทำให้เขาเริ่มตั้งคำถามและตีตัวออกห่างจากความสัมพันธ์ที่สร้างความรู้สึก Toxic แบบนี้ได้<h3>รับฟังได้ แต่ไม่อาจรักษาแผลใจให้ใคร</h3>หากพูดถึงความสัมพันธ์คู่รัก การตั้งความคาดหวังในเรื่องนี้อาจสูงมากกว่าความสัมพันธ์ในรูปแบบอื่นๆ เช่น เพื่อน หรือคนครอบครัว เพราะเป็นความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดขึ้นอีกหนึ่งระดับ จนหลายคนอาจมองว่าแฟนคือเพื่อนสนิทที่สุดในชีวิต ซึ่งสามารถยอมรับตัวเราได้ในทุกรูปแบบ ไม่ว่าเราจะเป็นอย่างไรก็ตามนั่นทำให้บางคนอาจอยากมีแฟนเพื่อมาเติมเต็มส่วนที่ขาดหายไปของตัวเอง อยากให้แฟนช่วยรักษาบาดแผล หรือ Issue ในอดีต เช่น ต้องการแฟนที่สามารถทำให้ตัวเองกลับมารู้สึกมั่นคงในจิตใจ เพราะเป็นคนไม่มั่นใจในตัวเอง และกลัวไม่มีใครรัก ขณะที่บางส่วนอาจต้องการให้แฟนปัจจุบันทำหน้าที่มากกว่ารับฟัง แต่ต้องสามารถแสดงปฏิกิริยาตอบโต้ตามที่ตนเองต้องการได้ด้วย เช่น สามารถปลอบโยนจิตใจ ให้คำแนะนำ หรือแลกเปลี่ยนความคิด เป็นต้นซึ่งไม่ใช่เรื่องแปลกเลยที่เราจะต้องการแฟนที่สามารถพูดคุย Deep Talk หรือช่วยปลอบประโลมจิตใจเราในวันที่เหนื่อยล้า แต่สิ่งที่พึงระลึกไว้เสมอคือ เราไม่ควรมีแฟนเพื่อ ‘บำบัด’ ปมในใจของตน เพราะไม่มีใครรักษาแผลใจของเราได้ดีเท่าตัวเราเอง และคุณค่าของเราก็ไม่ได้ขึ้นอยู่กับผู้อื่นด้วย ดังนั้น น่าจะดีกว่าหากเรารักษาปมปัญหาในใจ และเติมเต็มตัวเองให้สมบูรณ์ ก่อนที่จะมองหาความสัมพันธ์รูปแบบแฟน เพื่อมาทำหน้าที่บำบัดหรือเติมเต็มอีกทั้งยังจำเป็นที่จะต้องเข้าใจ ‘พื้นฐานนิสัย’ ของแฟนปัจจุบันด้วยว่าเขาเป็นคนแบบไหน หากเราต้องการแฟนที่มีวาทศิลป์ในการปลอบใจ แต่กลับเลือกคบกับคนที่พูดไม่เก่ง นั่นแสดงว่า สิ่งที่เราต้องการนั้นไม่ตรงกับธรรมชาติของเขาตั้งแต่ต้น ถ้าเป็นแบบนั้น ก็อาจต้องกลับมารีเช็กกับตัวเองอีกครั้งว่า เพราะเหตุใดเราจึงตัดสินใจคบกับคนนี้ หรืออะไรกันนะที่เราต้องการจากคนคนนี้?อย่างไรก็ตาม หากความทุกข์ใจของเรานั้นเกิดจากปัญหาหรือความไม่เข้าใจในความสัมพันธ์ ทั้งสองฝ่ายจำเป็นต้องหาจุดตรงกลางที่พอดี และปรับตัวเข้าหากัน เพื่อให้ความสัมพันธ์สามารถไปต่อ ซึ่งสิ่งเหล่านี้จะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อมีการพูดคุยด้วยเหตุผล โดยไม่ปล่อยให้ความทุกข์ใจ อคติ หรืออารมณ์ส่วนตัวด้านลบของเรา กลายเป็นเครื่องมือในกล่าวโทษตำหนิอีกฝ่าย หากอีกฝ่ายได้ทำหน้าที่เปิดใจรับฟัง และพยายามเห็นอกเห็นใจเราอย่างเต็มที่แล้ว แต่ไม่สามารถตอบสนอง หรือไม่ตรงกับความต้องการของเราทั้งหมดอย่างที่เราคาดหวัง เพราะอย่าลืมว่าเขาเองคือ ‘แฟน’ ที่ไม่ใช่ ‘Therapist’ในทางกลับกัน สาเหตุที่ทำให้คนเป็นแฟนบางคนไม่ได้มีความมั่นใจในการให้คำแนะนำ หรือไม่สามารถรับมือกับการให้คำปรึกษาคนอื่นได้ดีนัก อาจเป็นผลมาจากปมในวัยเด็ก หรือประสบการณ์ต่างๆ ที่เคยพบเจอมา ทำให้ตัวเขาเองก็อาจต้องการคนที่เข้าใจ รวมทั้งพื้นที่ และเวลาในการเปลี่ยนแปลงทัศนคติของตนเองเช่นกันอีกทั้งการคาดหวังให้คนใกล้ตัวเป็น Therapist ที่ช่วยรักษาปัญหาทางใจของเรามากจนเกินไป ยังอาจกัดกร่อนความรู้สึกดีๆ ที่เคยมีให้กัน และนำไปสู่ Toxic Relationship หรือความสัมพันธ์ที่เป็นพิษได้ในวันหนึ่ง ดังนั้น หากเผชิญปัญหาที่หนักหนาต่อจิตใจ การพบนักจิตวิทยา จิตแพทย์ หรือผู้เชี่ยวชาญในเรื่องนี้จริงๆ ก็อาจเป็นทางออกที่ดีกว่า ทั้งต่อตัวเองและคนรอบข้างของเราสุดท้ายแล้ว การระบายปัญหาและพึ่งพาคนใกล้ตัวยามที่ชีวิตยากลำบากนั้นเป็นเรื่องธรรมดาของความสัมพันธ์ที่มีความหมาย แต่ในขณะเดียวกัน เราเองก็ควรเอาใจเขามาใส่ใจเรา และเป็นที่พักพิงให้กับอีกฝ่ายด้วย เพราะอีกฝ่ายก็อาจมีเรื่องราว ความรู้สึก และภาระในใจ รวมถึงต้องการใครสักคนเป็นพื้นที่ปลอดภัยให้กับเขาเช่นเดียวกัน

จากกระแสของมินิซีรีส์แนวอาชญากรรมเรื่อง Adolescence (2025) เมื่อไม่นานมานี้เองที่ทำให้หลายคนได้รู้จักกับคำว่า Incels ที่ย่อมาจาก Involuntary Celibate หมายถึงกลุ่มของชายหนุ่มที่ไม่ได้เต็มใจจะโสด อยากมีแฟน มีควาสัมพันธ์เชิงรักโรแมนติกหรือเซ็กชวลกับใครสักคน แต่ดันเป็นคนที่ไม่ได้ถูกเลือก เลยทำให้ไม่สามารถมีความสัมพันธ์อะไรทั้งหมดที่ว่ามาได้ และบางคนก็พาลเกลียดผู้หญิงด้วยเหตุนี้

ไม่ได้อยากโสด แต่การมีแฟนมันยากเกินไป! ชวนรู้จัก Femcels คอมมูฯ ของผู้หญิงที่ไม่ได้ ‘เลือก’ จะโสด แต่กำลังเผชิญความยากในการพบความสัมพันธ์ที่ใช่
และอยากแชร์ความทุกข์-ส่งกำลังใจให้กันและกัน 

เวลาพูดถึงเซ็กซ์ หลายคนอาจจะนึกถึงแรงกระตุ้น (Arousal) อะไรก็ตามที่เกิดขึ้นทางร่างกายเป็นหลัก ส่วนอารมณ์ทางเพศ (Desire) ที่เชื่อมโยงกับสภาวะแวดล้อม สภาวะทางจิตใจ จนถึงเรื่องของอารมณ์ความรู้สึกภายใน กลับเป็นสิ่งที่มักถูกมองข้าม ละเลยความสำคัญไป ทั้งที่จริงแล้วภาวะที่อยู่รายล้อม กับเรื่องของอารมณ์และเรื่องของจิตใจก็สำคัญไม่น้อยไปกว่าปัจจัยอื่นๆ เลย

ปลุกเร้าแค่ทางกายอาจยังไม่พอ เพราะสำหรับบางคน บรรยากาศและสภาวะอารมณ์ก็ต้องได้ด้วย รู้จัก ‘Contextual Desire’ แรงขับเคลื่อนทางเพศที่อาศัยบริบททางอารมณ์ ซึ่งช่วยเติมเต็มให้เซ็กซ์ ทั้งฟินทางกายและ ‘ได้ฟีล’

‘อายุ’ ไม่ใช่ข้อจำกัดที่สำคัญที่สุด แต่ ‘ศักยภาพ’ ต่างหากที่จะพาเราไปสู่ความสำเร็จ ซึ่งศักยภาพนั้นเป็นสิ่งที่สามารถพัฒนาได้ หากเรามีมุมมองการใช้ชีวิตแบบ ‘Growth Mindset’ แนวคิดของนักจิตวิทยา ‘Carol Dweck’ ที่เชื่อว่า ความสามารถของคนเราเติบโตขึ้นได้ผ่านเวลาและความพยายาม

MOVIN’ON

CULTURE

SELF

STYLE

VDO

CONVERSATION

MIRROR50

PR-NEWS

Relationship

แชร์บทความนี้

แชร์บทความนี้

Author

จุฬาลักษณ์ เดชะ

RELATED

HOT TOPICS