ดิไวน์ (Divine) หรือ แฮร์ริส เกล็นน์ มิลสเตด (Harris Glenn Milstead) คือต้นธารของแดร็กควีนที่เดือดดาล โฉ่งฉ่าง และบ้าพลังแห่งยุค 70s ชนิดว่าความก๋ากั่นแก่นแก้วของการแสดงใดๆ ในสมัยนี้ยากจะทาบรอยเท้าของดิไวน์ได้

Divine 'ก็อดซิลลาแห่งแดร็กควีน' สุดทรามและต่ำตมผู้เป็นที่รัก

"ฉันสามารถไปยืนเฉยๆ อยู่บนเวที แต่คนก็ยังจะเขียนถึงฉันว่า 'ดิไวน์นี่สุดปัง' อยู่ดี"ใครจะกล่าวประโยคข้างต้นได้เหมาะเจาะไปได้มากกว่า ดิไวน์ (Divine) หรือ แฮร์ริส เกล็นน์ มิลสเตด (Harris Glenn Milstead) ต้นธารของแดร็กควีนที่เดือดดาล โฉ่งฉ่าง และบ้าพลังแห่งยุค 70s ชนิดว่าความก๋ากั่นแก่นแก้วของการแสดงใดๆ ในสมัยนี้ยากจะทาบรอยเท้าของดิไวน์ได้ เพราะสารพัดวีรกรรมจากการแสดงของดิไวน์นั้นมีทั้งแต่ถุยน้ำลาย, อมจู๋ไปจนถึงกินอึหมา (!!) หรือก็คือสิ่งใดก็ตามที่ดูโสมม ต่ำตมและอยู่นอกเหนือจากวัฒนธรรมกระแสหลัก ดิไวน์เหมาทำหมดคนเดียว แถมยังโดดเด่นแบบไม่มีใครหน้าไหนกล้าเทียบแม้ในยุค 70s อันเป็นยุคแสนจะบ้าระห่ำเองก็ตามทีหอภาพยนตร์เพิ่งจัดฉายหนัง 16 มม. ที่ดิไวน์นำแสดงสองเรื่องคือ Pink Flamingos (1972) และ Female Trouble (1974) ในวาระครบรอบ100 ปีของฟิล์ม 16 มม. หลายคนจึงได้มีโอกาสดูหนังที่ได้รับการขนานนามว่าแสนจะอื้อฉาวแห่งยุคสมัยซึ่งกำกับโดย จอห์น วอเตอร์ส (John Waters)&nbsp;คนทำหนังผู้ได้ชื่อว่าเป็นพระสันตะปาปาแห่งความโสมม (Pope of Trash) โดยมีดิไวน์เป็นเชื้อเพลิงสำคัญในฐานะนักแสดงนำที่กล้าได้กล้าเสีย กล้าทำทุกอย่างแหกคอกแบบจนกลายเป็นภาพจำ และกลายเป็นตำนานมาจนถึงทุกวันนี้ ด้วยฉากอมจู๋, กินอึหมากลางจอ<img src="https://media.thairath.co.th/image/3086a1QO7JkXYmH0yo07yv3UlsCOcqLst3dBApRk64Qe9vA1.png" data-id="101179" data-url="https://media.thairath.co.th/image/3086a1QO7JkXYmH0yo07yv3UlsCOcqLst3dBApRk64Qe9vA1.png" style="width: auto;" class="fr-fic fr-dib">ดิไวน์หรือมิลสเตดเติบโตในครอบครัวชนชั้นกลาง เขาเล่าว่า "ฉันเป็นลูกคนเดียว โตในครอบครัวชนชั้นกลางอเมริกัน และน่าจะเรียกได้ว่าเป็นไอ้เด็กสารเลวเอาแต่ใจคนหนึ่งเท่านั้น" พร้อมกันนี้ เขาก็เล่าว่าพ่อแม่ตามใจเขาและพร้อมปรนเปรอทุกอย่าง -รวมทั้งอาหาร- ตั้งแต่เขายังเด็ก จนเขากลายเป็นเด็กที่มีน้ำหนักเกินมาตรฐาน (อันกลายเป็นปัญหาระยะยาวในชีวิตเขา) และยังผลให้เขาถูกเพื่อนในโรงเรียนล้อเลียน กลั่นแกล้งอันเนื่องมาจากน้ำหนักตัวอยู่เป็นประจำ "ฉันค่อนข้างเก็บตัวเลยล่ะตอนนั้น เพราะไม่มั่นใจในน้ำหนักและรูปร่างของตัวเองเลย ว่าไปแล้วฉันก็พยายามอยากจะเป็นเหมือนคนอื่นๆ ตลอดเวลาด้วยนะ" เขาบอก และแม้กระทั่งโตขึ้น เขาก็ยังติดนิสัยสวมใส่เสื้อผ้าขนาดใหญ่เพื่อปกคลุมร่างกายประจำ "ฉันสวมเสื้อโค้ตตลอดเลย ต้องมีเสื้อคลุมกันฝนหรืออะไรทำนองนั้นเสมอ คนก็เลยชอบนึกไปว่าฉันเป็นพวกชอบโชว์ (flasher)"ในวัย 17 ดิไวน์เล่าว่าเขาพบว่าตัวเองมีความรู้สึกชอบทั้งผู้หญิงและผู้ชาย อันเป็นเรื่องต้องห้ามที่จะรู้สึกและที่จะพูดถึงในสังคมอเมริกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเมืองเล็กๆ อย่างเมืองบัลติมอร์ที่เขาอยู่ กระนั้นนั่นก็ไม่ได้หยุดให้ดิไวน์ค้นหาตัวเอง เขาเรียนรู้การเป็นช่างทำผม เปิดร้าน และจัดงานปาร์ตี้ซึ่งเขาแต่งแดร็กตามต้นแบบคนดังที่เขาหลงใหลมากที่สุดอย่าง อลิซาเบธ เทย์เลอร์ นักแสดงคนดังแห่งยุค&nbsp;กลางยุค 1960s เป็นช่วงที่เขาได้เจอกับวอเตอร์สที่อายุไล่เลี่ยกัน ทั้งยังโตมาในเมืองใกล้ๆ กัน และก็เป็นวอเตอร์สนี่เองก็ตั้งชื่อให้มิลสเตดว่า ดิไวน์ "ดิไวน์เป็นชื่อฉันเอง เป็นชื่อที่จอห์นมอบให้ ฉันชอบมันมากๆ เลยและก็เป็นชื่อที่ทุกคนจะใช้เรียกฉันนับจากนี้ไป แม้แต่เพื่อนสนิทก็ตามที จะไม่มีใครเรียกฉันว่าเกล็นน์อีกต่อไปแล้ว ซึ่งก็ไม่เป็นไรนะ เพื่อนกันนี่จะเรียกกันว่าอะไรก็เรียกไปเถอะค่ะ" ดิไวน์บอก "บางคนเรียกฉันว่าอีอ้วน บางคนเรียกฉันว่าไอ้หอกหัก ซึ่งบอกเลยนะว่าไม่แคร์"<img src="https://media.thairath.co.th/image/3086a1QO7JkXYmH0yo07ypbaGnjbb5p1V2PcRQJfpt8QP0e9vA1.png" data-id="101179" data-url="https://media.thairath.co.th/image/3086a1QO7JkXYmH0yo07ypbaGnjbb5p1V2PcRQJfpt8QP0e9vA1.png" style="width: auto;" class="fr-fic fr-dib">การได้เจอและสนิทสนมกับวอเตอร์ส ผู้วาดฝันอยากทำ 'ภาพยนตร์ที่สามานย์ที่สุดในประวัติศาสตร์' ทำให้ดิไวน์มีโอกาสได้แสดงหนังประปราย ส่วนมากเป็นหนังทุนต่ำและฉายในแวดวงจำกัด แต่ที่ส่งให้ดิไวน์ดังระเบิดเปรี้ยงปร้างคือ Pink Flamingos (1972) สุดยอดหนังสามานย์แห่งยุคสมัย ระดับที่ต้องเตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อม (ในกรณีของหลายๆ คนคือ อย่ากินอะไรเข้าไป) ถึงจะเข้าไปดูโดยไม่ต้องลุกหนีออกมาก่อน หนังว่าด้วยกะเทยร่างยักษ์นางหนึ่งที่ชื่อดิไวน์ (แน่นอนว่าก็ต้องเป็นดิไวน์รับบทเองสิจ๊ะ) ผู้ครองตำแหน่งคนที่ต่ำตมที่สุดในโลก และก็ตั้งหน้าตั้งตาปกปักรักษาตำแหน่งนี้ไว้อย่างถึงที่สุด อันนำมาซึ่งสารพัดฉากชวนเวียนหัวไม่ไหว (หนึ่งในนั้นคือฉากซูมรูก้นของนักแสดงคนหนึ่งในเรื่อง)วอเตอร์สเคยกล่าวถึงดิไวน์ไว้ด้วยความชื่นชมว่า "ดิไวน์ไม่ใช่ทรานส์เจนเดอร์ (คนข้ามเพศ) เขาไม่ได้มีความปรารถนาอยากจะเป็นผู้หญิง" วอเตอร์สว่า "ส่วนตัวผมมองว่าแดร็กควีนในทุกวันนี้ได้รับอิทธิพลมาจากดิไวน์นี่เอง" และก็เป็นวอเตอร์สนี่เองที่สนับสนุนให้ดิไวน์แต่งแดร็กในลักษณะเล่นใหญ่ โฉ่งฉ่างมากกว่าจะเป็นแค่การแต่งตัวให้สวยงามอย่างเดียว โดยเขาบอกว่าดิไวน์นั้นควรจะเป็น 'ก็อดซิลลาแห่งแดร็กควีน' อันสวนทางกับขนบการแต่งแดร็กที่เน้นความสวยงามในเวลานั้น "ดิไวน์ไม่ได้อยากข้ามมาเป็นผู้หญิง เขาอยากข้ามมาเป็นสัตว์ประหลาดต่างหากเพราะเขาคิดว่ามันจะทำให้พวกฮิปปี้กลัวได้ นั่นแหละที่เขาอยากเป็น ดิไวน์อยากเป็นก็อดซิลลา ก็นะ เขาอยากเป็นทั้งอลิซาเบธ เทย์เลอร์ ทั้งก็อดซิลลานี่นา"ดิไวน์ยังเป็นที่รู้จักจากการแสดงสุดบ้าบิ่นบนเวทีการแสดง ในปีหนึ่งของวันประกาศอิสรภาพของอเมริกา เขาขึ้นแสดงที่ลอนดอนด้วยการปรากฏตัวในธงอเมริกัน พร้อมประกาศว่า "ฉันมาที่นี่เพื่อเป็นตัวแทนของเสรีภาพ, อิสรภาพ, ค่านิยมในการสร้างครอบครัว และวิถีชีวิตแบบอเมริกันย่ะ!"เขาเสียชีวิตในเดือนมีนาคมปี 1988 ด้วยอาการหัวใจล้มเหลว นับเป็นหนึ่งในข่าวชวนช็อกของสหรัฐฯ ในเวลานั้น ทั้งนี้ ดิไวน์ก็มอบมรดกให้วัฒนธรรมการแต่งแดร็กของอเมริกันหลายประการ และนอกเหนือไปจากนั้น ดิไวน์ยังเป็นภาพแทนของกลุ่มคนชายขอบต่างๆ ผ่านงานแสดงของเขา ไม่ว่าจะกลุ่มคนหลากหลายทางเพศ, วัฒนธรรมความต่ำตมที่อยู่นอกสายตาของสื่อกระแสหลัก นิตยสาร People เคยเขียนถึงดิไวน์ไว้ว่า "ราชินีแห่งความแหวะ, แม่ช้างสุดพังก์, คุณแม่จอมแสบแห่งหนังเที่ยงคืน (Midnight Movies -หมายถึงฌ็องหนังอเมริกันที่มักเป็นหนังทุนต่ำและเล่าเรื่องชวนเหวอ) และเป็นหมูสาวเจ้าอารมณ์ (Miss Piggy -ตัวละครจาก The Muppet Show) ของเหล่าคนทรามทั้งหลาย" นอกจากนี้ ดิไวน์ยังอยู่ในบทเพลงจากวง Antony and the Johnsons และเป็นต้นแบบของ เออร์ซูลา แม่มดร้ายแห่งทะเลจากแอนิเมชัน The Little Mermaid (1989) อีกด้วย<img src="https://media.thairath.co.th/image/3086a1QO7JkXYmH0yo07ytWQ6U6aM7ufx0YgBCpm8O4e9vA1.png" data-id="101179" data-url="https://media.thairath.co.th/image/3086a1QO7JkXYmH0yo07ytWQ6U6aM7ufx0YgBCpm8O4e9vA1.png" style="width: auto;" class="fr-fic fr-dib">อ้างอิง<a href="https://roaringbengals.com/2541/showcase/a-divine-legacy/" rel="noopener noreferrer" target="_blank">https://roaringbengals.com/2541/showcase/a-divine-legacy/</a>&nbsp;<a href="https://legacyprojectchicago.org/person/divine" rel="noopener noreferrer noopener noreferrer" target="_blank">https://legacyprojectchicago.org/person/divine</a>&nbsp;<a href="https://www.anothermag.com/design-living/14129/john-waters-on-divine-drag-kings-and-political-correctness" rel="noopener noreferrer noopener noreferrer noopener noreferrer" target="_blank">https://www.anothermag.com/design-living/14129/john-waters-on-divine-drag-kings-and-political-correctness</a>&nbsp;<a href="https://time.com/6282514/little-mermaid-ursula-drag-queen-divine/" rel="noopener noreferrer noopener noreferrer noopener noreferrer noopener noreferrer" target="_blank">https://time.com/6282514/little-mermaid-ursula-drag-queen-divine/</a>&nbsp;<a href="https://brenmar71.medium.com/more-than-divine-the-story-of-harris-glenn-milstead-aka-divine-2718a44fa38" rel="noopener noreferrer noopener noreferrer noopener noreferrer noopener noreferrer noopener noreferrer" target="_blank">https://brenmar71.medium.com/more-than-divine-the-story-of-harris-glenn-milstead-aka-divine-2718a44fa38</a>&nbsp;<a href="https://www.nickiswift.com/236631/the-untold-truth-of-divine/" rel="noopener noreferrer noopener noreferrer noopener noreferrer noopener noreferrer noopener noreferrer noopener noreferrer" target="_blank">https://www.nickiswift.com/236631/the-untold-truth-of-divine/</a>&nbsp;

ว่าไปก็เป็นเรื่องน่าเสียดายที่เวลาพูดถึง คิมมินฮี (Kim Min-hee) นักแสดงสาวชาวเกาหลีใต้แล้ว ความเห็นของหลายๆ คนมักทิ่มแทงในแง่ที่ว่า เธอคบหากับ ฮองซางซู (Hong Sang-soo) คนทำหนังชื่อดังที่เธอร่วมงานด้วยหลายเรื่องโดยที่เขามีภรรยาอยู่แล้ว

Kim Min-hee นักแสดงแถวหน้าของเกาหลีใต้ ที่ถูก ‘เรื่องส่วนตัว’ กลบ ‘ฝีมือ’ ทางการแสดง ทั้งที่ผลงานของเธอเป็นที่ประจักษ์ไม่แพ้ใคร

ในคลิปวิดิโอทั้งหลายที่เธอวาดลวดลายการเต้นแบบไม่เหมือนใคร ซึ่งมีชาวเน็ตจำนวนมากแห่เข้าไปคอมเมนต์เกี่ยวกับการเต้นของเธอ ไม่ว่าจะเป็นเชิงขำขันหรือเห็นว่ามันตลกดี อีกด้านหนึ่งก็มีคอมเมนต์ที่แสดงความเป็นห่วงเพราะมองว่าการเต้นของเธอนั้น “ดูไม่ปกติ”

Britney Spears โพสต์ระบายถึงคนที่ชอบคอมเมนต์แย่ๆ หรือบูลลี่ ในคลิปเต้นของเธอ

จบลงไปเรียบร้อยแล้ว กับงานประกาศรางวัลผลรางวัลทางดนตรีครั้งยิ่งใหญ่ Grammy Award 2025 ในปีนี้ ที่เป็นเหมือนพื้นที่ที่เหล่าศิลปินหลากหลายเจเนอเรชั่น โดยเฉพาะศิลปินหญิงรุ่นใหม่พร้อมใจกันออกมาตะโกนความในใจของพวกเธอ เพื่อส่งแมสเสจเรื่องสถานการณ์บ้านเมืองที่กำลังเกิดขึ้น ไม่ว่าจะเป็น สถานการณ์ของผู้อพยพ การกีดกันสีผิว เชื้อชาติ รวมถึงความแตกต่างหลากหลายทางเพศที่กำลังถูกสั่นคลอนอยู่ในเวลานี้ด้วย

MOVIN’ON

CULTURE

SELF

STYLE

VDO

CONVERSATION

MIRROR50

PR-NEWS

Conversation

Divine 'ก็อดซิลลาแห่งแดร็กควีน' สุดทรามและต่ำตมผู้เป็นที่รัก

แชร์บทความนี้

แชร์บทความนี้

Author

MAN ON FILM

RELATED

HOT TOPICS