แต่ไหนแต่ไร สมิธบอกว่าเธอชอบการเป็นผู้หญิงในห้องครัว-ซึ่งเธอบอกว่ามักเต็มไปด้วยผู้ชาย-อยู่เสมอ ความสนุกสนานอย่างหนึ่งคือการได้แต่งตัวสวยๆ เข้าไปทำงาน! 

Clare Smyth เชฟหญิงผู้คว้ามิชลินสตาร์ 3 ดาวได้เป็นคนแรกในอังกฤษ

หากคุณไล่เรียงชื่อเชฟ (Chef หรือหัวหน้าคนทำครัว) ที่มีชื่อเสียงเป็นอันดับต้นๆ ของโลกที่คุณพอรู้จักหรือคุ้นชื่อ เป็นไปได้ว่าชื่อแรกๆ ที่ปรากฏนั้นอาจเป็นชื่อผู้ชาย ไล่เรียงตั้งแต่ กอร์ดอน แรมซีย์, เจมี โอลิเวอร์, บ็อบบี เฟลย์ เป็นต้นบทความเมื่อปี 2021 ในเว็บไซต์ Eate Collective -ซึ่งเป็นเว็บไซต์เกี่ยวกับการทำอาหารและร้านอาหาร-ระบุว่า อ้างอิงจากสำนักงานสถิติแห่งชาติ (Office for National Statistics) ของอังกฤษ ในบรรดาเชฟมืออาชีพจำนวน 250,000 คน มีเชฟผู้หญิงเพียง 18.5 เปอร์เซ็นต์เท่านั้น และยิ่งในระดับมิชลินสตาร์ (Michelin Star-เครื่องหมายแสดงมาตรฐานร้านอาหารที่มีคุณภาพยอดเยี่ยม) มีร้านอาหารเพียง 10 ร้านจากจำนวน 172 ร้านเท่านั้นที่มีหัวหน้าเชฟเป็นผู้หญิงแคลร์ สมิธ (Clare Smyth) เป็นเชฟผู้หญิงคนแรกจากเกาะอังกฤษ ที่เปิดร้านอาหารซึ่งครองตำแหน่งสามดาวจากมิชลินสตาร์ได้<img src="https://media.thairath.co.th/image/SqONw6BUmp1V2TcMYLVXiyYIqCxuwuuuRbvbTYmCsDEz24e9vA1.jpg" data-id="101115" data-url="https://media.thairath.co.th/image/SqONw6BUmp1V2TcMYLVXiyYIqCxuwuuuRbvbTYmCsDEz24e9vA1.jpg" style="width: auto;" class="fr-fic fr-dib">"ย้อนกลับไปก่อนนี้สัก 15-20 ปี พื้นที่ในครัวนี่ถูกขับเคลื่อนด้วยฮอร์โมนเทสโทสเตอโรนเป็นหลักเลยค่ะ" เธอให้สัมภาษณ์กับทาง BBC "จนถึงทุกวันนี้ ก็ยังมีผู้หญิงจำนวนไม่มากนักที่มีชื่อเสียงหรือมาถึงระดับบนๆ ของอุตสาหกรรมนี้ได้ และฉันก็อยากมีส่วนในการให้ความช่วยเหลือ สนับสนุนเด็กสาวเหล่านี้ให้ฝันเป็นจริงค่ะ"สมิธเคยทำงานร่วมกับกอร์ดอน แรมซีย์ เชฟชื่อดังของอังกฤษ สมัยที่เขาชวนเธอมาร่วมงานด้วยกันที่ภัตตาคารกอร์ดอน แรมซีย์ (Restaurant Gordon Ramsay) ร้านอาหารชื่อดังในลอนดอนที่เขาก่อตั้ง และห้าปีหลังจากนั้น กอร์ดอนประกาศให้เธอเป็นหัวหน้าเชฟของภัตตาคาร ส่งให้เธอเป็นผู้หญิงคนแรกของสหราชอาณาจักรที่ดูแลร้านอาหารรางวัลมิชลินสตาร์สามดาวสมิธเขียนเล่าถึงเรื่องนี้ไว้ในบทความของ The Guardian ว่า "แรกเริ่มอาชีพ ตอนที่ฉันเริ่มทำงานในภัตตาคารกอร์ดอน แรมซีย์ช่วงอายุ 20 ต้นๆ ตอนนั้นยังไม่ได้มีผู้หญิงมาทำงานในครัวแล้วอยู่ได้ยาวๆ มากเท่าทุกวันนี้ พวกผู้ชายในครัวมักกลอกตาแล้วบอกว่า 'หล่อนคงมาอยู่ได้แค่สัปดาห์เดียวแหละมั้ง' ฉันเลยตั้งใจเด็ดเดี่ยวจะไม่ให้เป็นอย่างที่พวกเขาว่า ตั้งหน้าตั้งตาทำงานและพิสูจน์ตัวเองให้เห็นว่าฉันทำอะไรได้บ้าง แต่อีกด้านก็เกร็งมากเลย&nbsp;"บางครั้งบางคราว ฉันก็ดูจะหมกมุ่นไปหน่อยเพราะไม่อยากให้มีคนมาบอกว่า 'โธ่ หล่อนพลาดเพราะว่าหล่อนเป็นผู้หญิงน่ะสิ' เชฟที่อายุยังน้อยก็ปรารถนาอยากพิสูจน์ตัวเองกันทั้งนั้น ฉันเองก็เช่นกัน แต่ฉันกดดันตัวเองไปอีกขั้นเพราะความเป็นผู้หญิงด้วย""ครัวในภัตตาคารที่ขับเคลื่อนไปด้วยฮอร์โมนเทสโทสเตอโรน เป็นโลกที่แกร่งเอามากๆ เวลาทำงานก็หินและเงื่อนไขต่างๆ ก็โหด แต่บรรยากาศจะเปลี่ยนไปก็เมื่อมีผู้หญิงเข้ามาทำงานในครัว บรรยากาศจะดีขึ้นน่ะ พวกผู้ชายจะพูดกันนุ่มนวลขึ้น ตะคอกน้อยลงและพูดกันด้วยความเคารพกว่าที่เป็นการมีผู้หญิงในครัวทำให้ผู้ชายใส่ใจเรื่องพฤติกรรมตัวเอง ซึ่งก็ควรแหละ เพราะพวกเขาควรสุภาพแบบนี้กับทุกคนอยู่แล้ว และฉันก็บอกพวกเขาแบบนี้เสมอ"แต่ไหนแต่ไร สมิธบอกว่าเธอชอบการเป็นผู้หญิงในห้องครัว-ซึ่งเธอบอกว่ามักเต็มไปด้วยผู้ชาย-อยู่เสมอ ความสนุกสนานอย่างหนึ่งคือการได้แต่งตัวสวยๆ เข้าไปทำงาน นอกจากนี้ เธอยังออกตัวว่าเป็นแฟนของแบรนด์แฟชั่นอังกฤษเบอร์ใหญ่ๆ อย่าง เบอร์เบอร์รีและมัลเบอร์รีด้วย "เรื่องนี้สำคัญสำหรับฉันมาก โดยเฉพาะการออกงานที่มักเต็มไปด้วยผู้ชายตลอดทั้งปีแบบนี้ การได้แสดงตัวในฐานะผู้หญิงและรู้สึกดีที่ได้เป็นผู้หญิงนี่มันยอดเยี่ยมจริงๆ เลยเชียว"<img src="https://media.thairath.co.th/image/SqONw6BUmp1V2TcMYLVXiyYIkyCp1V2XFoJqBKyyZtphGep1V2oMe9vA1.jpg" data-id="101115" data-url="https://media.thairath.co.th/image/SqONw6BUmp1V2TcMYLVXiyYIkyCp1V2XFoJqBKyyZtphGep1V2oMe9vA1.jpg" style="width: auto;" class="fr-fic fr-dib">ปี 2018 สมิธได้รับการโหวตโดยเจ้าของร้านอาหารทั่วโลกกว่าหนึ่งพันแห่งให้เป็น "เชฟผู้หญิงที่ดีที่สุดของโลก" (The World’s Best Female Chef) ซึ่งไม่เพียงแต่ทำให้สมิธรู้สึกเป็นเกียรติเท่านั้น แต่ยังเติมพลังไฟให้เธออยากขับเคลื่อนอุตสาหกรรมร้านอาหารด้วย "ฉันครุ่นคิดว่าจะทำอะไรได้บ้างเพื่อให้สมกับรางวัลนี้ เช่น หากฉันแบ่งปันเรื่องราวของตัวเองและช่วยสนับสนุนผู้หญิง หากสร้างแรงบันดาลใจให้พวกเธอได้ ฉันว่านั่นก็เยี่ยมเลยเพราะเราต้องการผู้หญิงในอุตสาหกรรมนี้มากขึ้นแน่ๆ"สำหรับสมิธเอง เธอเล่าว่าแรกเริ่มเดิมที สมัยที่เข้าวงการทำอาหารแรกๆ เวลาที่คนรอบตัวทักว่าเธอเป็นเชฟผู้หญิงนั้นออกจะทำให้เธอรำคาญอยู่สักหน่อย เนื่องจากไม่เห็นว่าเพศและหน้าที่ของเธอเกี่ยวข้องกันอย่างไร กระทั่งเมื่อโตขึ้น เธอจึงตระหนักว่าอันที่จริงแล้วสายงานนี้มีผู้หญิงอยู่น้อยเหลือเกิน "เราต้องพูดเรื่องนี้ต่อไป ทำให้ผู้หญิงถูกมองเห็นมากขึ้นในสายงานนี้" เธอว่า "จากประสบการณ์ ฉันว่าผู้หญิงไม่ค่อยได้รับการเลื่อนขั้นในอุตสาหกรรมนี้มากเท่าไร เราจึงต้องสนับสนุนกันและกันให้มากกว่านี้ ฉันพยายามทำงานให้ใกล้ชิดกับเหล่าผู้หญิงรุ่นใหม่ๆ ในครัว และเห็นเป็นภารกิจที่ต้องสนับสนุนพวกเขา ผลักดันพวกเขาไปให้ได้ดีที่สุด และฉันค่อนข้างมั่นใจนะว่าหากเราช่วยกันสนับสนุนคนรุ่นใหม่เหล่านี้ พวกเขาจะเปลี่ยนแปลงอุตสาหกรรมในอนาคตไปในทางที่ดีขึ้นแน่นอน"<img src="https://media.thairath.co.th/image/SqONw6BUmp1V2TcMYLVXiyYIqp1V2Irp1V2s1a2hOifPYLHNRi2GV8RMe9vA1.jpg" data-id="101115" data-url="https://media.thairath.co.th/image/SqONw6BUmp1V2TcMYLVXiyYIqp1V2Irp1V2s1a2hOifPYLHNRi2GV8RMe9vA1.jpg" style="width: auto;" class="fr-fic fr-dib"><img src="https://media.thairath.co.th/image/SqONw6BUmp1V2TcMYLVXiyYIrcquBTYsZs1a2hTOis4RTXQl1Ae9vA1.jpg" data-id="101115" data-url="https://media.thairath.co.th/image/SqONw6BUmp1V2TcMYLVXiyYIrcquBTYsZs1a2hTOis4RTXQl1Ae9vA1.jpg" style="width: auto;" class="fr-fic fr-dib">

“Big boy, don’t cry” คือประโยคสั้นๆ แต่กลับมีมวลพลังงานหนักอึ้ง เพราะการ ‘เป็นผู้ชายต้องไม่ร้อง’ ที่ผู้ชายหลายคนถูกปลูกฝังกันมาตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้นี้เองที่มาพร้อมอุดมคติและความคาดหวังของสังคมเอาไว้ว่าการเป็นชาย(แท้) จะอ่อนแอไม่ได้ โดยเฉพาะเมื่อต้องเป็นสามี เป็นเจ้านาย เป็นผู้นำครอบครัว และไหนจะยังต้องเป็นพ่อของลูกที่สมบูรณ์แบบอีก กล่าวคือ ในสังคมปิตาธิปไตย ผู้ชายเองก็ต้องเผชิญแรงกดดันมากมาย จาก ‘ความเป็นชายเป็นพิษ’ ที่ไม่เพียงกัดกินผู้ชายด้วยกันเอง ยังส่งผลต่อคนอื่นๆ รอบข้างพวกเขาด้วย  

Big boy, can cry! ใครว่าชายแท้อ่อนแอไม่ได้ หนังที่ว่าด้วยความแตกสลายของเหล่าตัวละครชาย ที่แม้อยากร้องไห้แต่ทำไม่ได้ เพราะความคาดหวังว่าผู้ชายต้องแข็งแกร่งตลอดเวลา

“นี่คืออัลบั้มที่ฉันใส่ตัวตนของตัวเองอย่างแท้จริง”

“อัลบั้มนี้ฉันมีจุดมุ่งหมายที่จะปลดปล่อยตัวเองอย่างเต็มร้อย ระเบิดโลกที่อยู่ในใจให้ออกมา” การกลับมาของ LORDE ในอัลบั้ม Virgin ที่สำหรับเธอแล้วคือ ‘ภารกิจ’ การเยียวยาตัวเองในทุกช่วงวัย


อันที่จริงแล้ว ​​Laurence Anyways อาจเป็นหนังที่เปิดมาด้วยการพูดเรื่องการข้ามเพศของคนคนหนึ่ง แต่สำหรับเราที่กลับมาดูเรื่องนี้อีกครั้งในวัยและวันที่เติบโตขึ้น เรากลับพบว่า ​​Laurence Anyways คือหนังรักที่พูดเรื่องความรักได้อย่างทรงพลังดีๆ นี่เอง เพียงแต่มันเป็นความรักที่มองมาจากมิติอันหลากหลายแตกต่างไป นั่นหมายถึงการรักและเคารพตัวเองไปพร้อมกับเคารพในสิ่งที่ตัวเองได้ ‘เลือก’ อย่างสัตย์ซื่อ 

MOVIN’ON

CULTURE

SELF

STYLE

VDO

CONVERSATION

MIRROR50

PR-NEWS

Conversation

Clare Smyth เชฟหญิงผู้คว้ามิชลินสตาร์ 3 ดาวได้เป็นคนแรกในอังกฤษ

แชร์บทความนี้

แชร์บทความนี้

Author

MAN ON FILM

RELATED

HOT TOPICS