A Bright Room ถ่ายทอดชีวิตของช่างภาพที่ใช้ร่วมกับครอบครัวที่ต่างจากความหมายหรือภาพของคำว่าครอบครัวในแบบเดิม นั่นคือความสัมพันธ์ของคนรักที่มีมากกว่า 2 คน

A Bright Room : Kanagawa Shingo ภาพถ่ายความสัมพันธ์แบบ “รักกันหลายคน” ที่ทั้งปกติสุข และเป็นครอบครัว

คุณอาจเคยมีภาพถ่ายอันดูแสนธรรมดาที่ได้ดูเพียงครั้ง แต่มันติดอยู่ในใจจนคุณตั้งคำถามว่าในความธรรมดานั้น มันมีอะไรพิเศษที่จับใจคุณเข้า ตอนที่ไปชมนิทรรศการ The Gaze of the Present ครั้งที่ 21 ที่พิพิธภัณฑ์ภาพถ่ายโตเกียว (TOP MUSEUM)&nbsp;เราเองก็รู้สึกแบบนั้น นิทรรศการนี้นำเสนอช่างภาพ 5 คนที่สำรวจความสัมพันธ์ทางสังคม สิ่งแวดล้อม และระหว่างบุคคลจากมุมมองของตนเองและนำเสนอโลกของพวกเขาให้ผู้ชมได้เห็นผ่านภาพถ่าย เราสะดุดตาภาพถ่ายของ คานากาวะ ชิงโง (Kanagawa Shingo) ในชื่อ "A Bright Room"&nbsp;ที่จับภาพระยะห่างและความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลที่เป็น “ครอบครัว” ของเขาเป็นพิเศษก่อนจะพูดถึงผลงานนี้ เรามาทำความรู้จักช่างภาพผู้อยู่เบื้องหลังผลงานกันก่อน คานากาวะ ชิงโง เกิดเมื่อปี 1981 เขามีความสนใจทำงานภาพถ่ายบุคคลเพื่อสำรวจความสัมพันธ์ เลยเริ่มถ่ายภาพพ่อของเขาตั้งแต่ปี 2008 ซึ่งเป็นช่วงที่เขาเป็นนักศึกษาระดับปริญญาโทที่มหาวิทยาลัยศิลปะแห่งโตเกียว และได้ตีพิมพ์หนังสือภาพ "Father" ในปี 2016 ผลงานของเขากลายเป็นที่พูดถึงเพราะ “พ่อ” กลับกลายเป็นคนแปลกหน้าที่ใกล้ชิดกับเราที่สุด ทั้งยังตั้งคำถามไปถึงการดำรงอยู่ของมนุษย์ที่มากกว่าระบบสังคมหรือครอบครัว&nbsp;ใน "A Bright Room" ก็เช่นกัน เขาถ่ายทอดชีวิตที่ใช้ร่วมกับครอบครัวที่ต่างจากความหมายหรือภาพของคำว่าครอบครัวในแบบเดิม คานากาวะเสนอภาพความสัมพันธ์กับผู้ชาย (ไซโตะ เรจิ ศิลปิน) และผู้หญิง (โมโมเสะ อายะ ช่างภาพ) ในภาพถ่ายที่สดใสและผ่อนคลาย คานากาวะบันทึกช่วงเวลาแห่งความใกล้ชิดในชีวิตประจำวันของพวกเขา โดยสำรวจว่าคำต่างๆ เช่น ความรัก มิตรภาพ ความปรารถนา และเพศ หล่อหลอมความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับความเหงาและความสัมพันธ์ได้อย่างไร คานากาวะให้สัมภาษณ์ว่า “แม้ว่าความปรารถนาและความรักอาจเป็นสิ่งที่ทำให้พวกเราสามคนมาอยู่ร่วมกัน แต่สิ่งที่เชื่อมโยงเราในตอนนี้ ผมคิดว่าสิ่งที่เรามีร่วมกันในตอนนี้น่าจะอธิบายได้ดีกว่าด้วยคำว่ามิตรภาพ เมื่อความสัมพันธ์ของเราดำเนินต่อไป ความหมายของ (และความต้องการ) เรื่องเพศก็จะเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ”เรื่องราวของภาพชุดนี้คือชีวิตจริงของคนสามคน โดยเริ่มจากเรจิและโมโมะเสะที่เป็นคู่รักกันมาตั้งแต่ปี 2011 จากนั้นคานากาวะก็ได้มารู้จักกับโมโมเสะและประทับใจที่เธอบอกว่า "ร่างกายของฉันเป็นของฉัน ร่างกายของคุณเป็นของคุณ" จนได้พัฒนาความสัมพันธ์เป็นคู่รักกัน จากนั้นโมโมเสะแนะนำให้เรจิรู้จักกับคานากาวะด้วย เรจิบอกกับคานากาวะว่า ถ้าโมโมเสะ "มีคนอื่นนอกจากผมแล้วมีความสุข ผมก็มีความสุขและขอบคุณมาก” หลังทำความรู้จักกันพอสมควรแล้ว ประกอบกับสัญญาห้องเก่ากำลังจะหมดอายุ ทำให้ทั้งสามคนตัดสินใจจะย้ายมาอยู่ด้วยกัน แต่ก่อนที่จะย้ายเข้า ทั้งสามคนก็ต้องพบความจริงที่ว่าการหาห้องเช่าที่อนุญาตให้ผู้ใหญ่หลายคนอยู่ร่วมกันได้ ไม่ใช่แค่คู่รักชายหญิงเป็นเรื่องยาก สังคมญี่ปุ่นสมัยใหม่ให้การแต่งงานและสายสัมพันธ์ทางสายเลือดเป็นมาตรฐาน ห้องที่ในตอนแรกเขาคิดว่าจะไม่มีปัญหา แต่กลับถูกปฏิเสธ เพราะเขาไปบอกเจ้าของห้องว่าจะอยู่กันสามคน แต่ในที่สุด พวกเขาก็ได้เจอห้องขนาด 6 เสื่อทาทามิหันหน้ารับแดดไปทางถนน ซึ่งทำให้ได้ชื่อผลงานชุดนี้ขึ้นมาและเริ่มอยู่อาศัยในอพาร์ทเม้นท์เดียวกันตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ 2019&nbsp;คานากาวะอธิบายชีวิตของเขาว่า “ตอนเราสามคนเริ่มใช้ชีวิตร่วมกันครั้งแรก ผมจะอธิบายความสัมพันธ์ของเราให้คนอื่นๆ ฟังโดยบอกว่าเราเป็นผู้หญิงหนึ่งคนกับผู้ชายสองคน โดยที่ผู้หญิงคนนั้นเป็นพาร์ทเนอร์ของผู้ชายทั้งสองคน และผู้ชายทั้งสองก็เป็นคนสนิทที่อาศัยอยู่ด้วยกันด้วย ยังไงก็ตาม พอเราดำเนินชีวิตแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ ผมพบว่าตัวเองต้องการอธิบายวิถีชีวิตนี้ให้แตกต่างออกไป ในตอนแรก ผมอธิบายความสัมพันธ์ของเราว่าเป็นคู่รักต่างเพศสองคู่ คือ ผมกับอายะจัง และเรจิคุงกับอายะจัง ความสัมพันธ์ของผมกับเรจิคุงดูเหมือนเป็นเรื่องรอง แม้ว่ามันจะเริ่มต้นแบบนั้น แต่รูปแบบการใช้ชีวิตของเราไม่ได้ถูกกำหนดโดยพลวัตนี้เพียงอย่างเดียว”&nbsp;ความสัมพันธ์ได้เปลี่ยนแปลงไปอีกขั้นหลัง โมริยามะ ไทจิ เข้ามาเป็นคนที่สี่ในความสัมพันธ์ในปี 2022 คานากาวะพัฒนาจากความสัมพันธ์ทางเพศแบบหนึ่งต่อหนึ่งและรูปแบบทางเพศที่สังคมกำหนดขึ้นโดยธรรมชาติไปสู่อิสรภาพในฐานะปัจเจกบุคคล ความสัมพันธ์แบบคนรักหลายคนนี้นำพาเขาไปสู่การนิยามคำว่า “ครอบครัว” ในแบบที่ต่างออกไปจากเดิม&nbsp;“ผมอยากต่อต้านความคิดที่ว่า 'ครอบครัวเป็นสิ่งสำคัญ' และ 'สิ่งที่สำคัญคือครอบครัว' และค่านิยมที่แยกครอบครัวออกจากสิ่งที่ไม่ใช่ครอบครัว อย่างไรก็ตาม ในทางกลับกัน การเรียกอายะและเรจิว่า 'ครอบครัว' ก็เป็นเรื่องจริงเช่นกัน ผมไม่ได้เกลียดคำว่า 'ครอบครัว' เสมอไป แต่ผมคิดว่ามีวิธีที่จะให้ความหมายของคำนี้ใหม่ในลักษณะที่แตกต่างออกไปเล็กน้อย"ในสังคมที่ยังเป็นอนุรักษ์นิยมอยู่มากอย่างสังคมญี่ปุ่น การที่ช่างภาพคนหนึ่งจัดแสดงภาพถ่ายชีวิตของตัวเองในฐานะครอบครัวที่เกิดจากความสัมพันธ์แบบคู่รักหลายคนถือเป็นความกล้าหาญที่จะเปิดเปลือยชีวิตและชั่วจังหวะแห่งความใกล้ชิดให้สายตาของผู้อื่นได้มองเห็นและต้องรับการตัดสินไปโดยปริยาย นิทรรศการนี้ไม่อนุญาตให้ถ่ายภาพในส่วนผลงานของคานากาวะ แต่เขาได้จัดทำโฟโต้บุ๊คที่บอกเล่าเรื่องราวผ่านงานเขียนและภาพถ่ายของเขาขึ้นมา หากคุณสนใจ สามารถไปอุดหนุนได้ที่ <a href="https://fugensha-shop.stores.jp/items/66f678f3ff39a103feabfd43" rel="noopener noreferrer" target="_blank">https://fugensha-shop.stores.jp/items/66f678f3ff39a103feabfd43</a>&nbsp;อ้างอิง<a href="https://www.tokyoartbeat.com/en/events/-/Shingo-Kanagawa-July-October-2022-Self-Portraits/6B4DE589/2023-06-15" rel="noopener noreferrer noopener noreferrer" target="_blank">https://www.tokyoartbeat.com/en/events/-/Shingo-Kanagawa-July-October-2022-Self-Portraits/6B4DE589/2023-06-15</a>&nbsp;<a href="https://topmuseum.jp/upload/2/4985/en_PressReleaseCJP21.pdf" rel="noopener noreferrer noopener noreferrer noopener noreferrer" target="_blank">https://topmuseum.jp/upload/2/4985/en_PressReleaseCJP21.pdf</a>&nbsp;

ในปี 1982 ณ โรงพยาบาลเฉพาะทางด้านสุขภาพสตรีอันเงียบสงัดนอกเมืองซานฟรานซิสโก เมื่อ Victoria นักดำน้ำถ้ำมืออาชีพที่มีบุตรยาก ได้เข้ามาปรึกษา Doctor Elizabeth สูตินรีแพทย์ชื่อดัง แต่เรื่องราวกลับซับซ้อนขึ้นเมื่ออดีตของ Victoria มีความเชื่อมโยงกับคดีลักพาตัวเด็กหญิงอายุ 10 ปี ที่หายสาบสูญ… 

The Blue Hole ดำดิ่งสู่ความมืดมิดในจิตใจมนุษย์ ศิลปะการแสดงแนว Psychological Thriller โดย The Cave Studio of Acting and Theatre

เมื่อ ‘Rachel Zegler’ นักแสดงผู้รับบท ‘สโนว์ไวท์’ โดนกล่าวโทษว่า ‘ขนที่หลัง’ ของเธอ ทำให้ภาพยนตร์ Snow White ไม่ประสบความสำเร็จ เหตุการณ์นี้เป็นอีกหลักฐานประจักษ์ชัดที่สะท้อนให้เห็นว่า Beauty Standard ยังคงทำร้ายผู้หญิง

ขนที่หลังของ Rachel Zegler
ทำให้ดิสนีย์ต้องสูญเงิน 300 ล้าน?? อีกครั้งที่ Beauty Standard ยังคงถูกนำมาใช้ลดทอนคุณค่าของผู้หญิงที่สังคมไม่รัก

จักรวาลแบบลินช์ๆ ที่นักวิจารณ์และนักดูหนังตั้งให้นี้เอง เกิดจากการที่หนังของ David Lynch มักมีองค์ประกอบบางอย่างคล้ายๆ และเชื่อมโยงกันอยู่เสมอ นั่นคือความสนใจใคร่รู้ระหว่างความมืด ความสว่าง ความดี ความชั่วร้าย ความสวยงาม ความน่าเกลียด มนุษย์กับปิศาจ ความฝันกับความจริง และองค์ประกอบเหล่านี้เองที่อยู่ใน Mulholland Drive หนังขนาดยาวของเขาที่ฉายครั้งแรกเมื่อปี 2001

MOVIN’ON

CULTURE

SELF

STYLE

VDO

CONVERSATION

MIRROR50

PR-NEWS

Art

A Bright Room : Kanagawa Shingo ภาพถ่ายความสัมพันธ์แบบ “รักกันหลายคน” ที่ทั้งปกติสุข และเป็นครอบครัว

แชร์บทความนี้

แชร์บทความนี้

Author

ปอ เปรมสำราญ

RELATED

HOT TOPICS