ดิไวน์ (Divine) หรือ แฮร์ริส เกล็นน์ มิลสเตด (Harris Glenn Milstead) คือต้นธารของแดร็กควีนที่เดือดดาล โฉ่งฉ่าง และบ้าพลังแห่งยุค 70s ชนิดว่าความก๋ากั่นแก่นแก้วของการแสดงใดๆ ในสมัยนี้ยากจะทาบรอยเท้าของดิไวน์ได้
อรุณธตี รอย (Arundhati Roy) คือนักเขียนผู้วิพากษ์วิจารณ์การใส่ฉากข่มขืนในหนังดัง ตั้งคำถามกับวิถีของคานธี ที่ใช้ไม่ได้กับผู้หญิงตัวเล็กๆ ในพื้นที่ห่างไกล รวมถึงท่าทีของผู้หญิงเจ๋งๆ ยุคใหม่ที่บอกว่าตัวเองไม่ใช่เฟมินิสต์
ชีลา โรว์โบแธม (Sheila Rowbotham) คือนักประวัติศาสตร์ที่ช่วยเพิ่มหนังสือเข้าหมวด 'ผู้หญิง' ซึ่งมีไม่มากนักในยุค 70s ทั้งยังเรียกร้องนโยบายคุมกำเนิดฟรี มาตั้งแต่ 50 ปีก่อน
บียอร์ก (Björk) ศิลปินชาวไอร์แลนด์ เป็นที่รู้จักมาตั้งแต่ช่วงยุค 90s การปรากฏตัวของเธอเป็นที่จับตาทั้งในยุโรปและสหรัฐฯ รวมทั้งเมื่อเธอให้สัมภาษณ์กับสื่อกับประเด็นแหลมคมที่ว่าด้วยการเลือกปฏิบัติทางเพศในอุตสาหกรรมดนตรี–ซึ่งในเวลานั้นยังไม่เป็นที่ถูกพูดถึงนัก
มาร์ตา วิเอรา เดอ ซิลวา (Marta Vieira da Silva) หรือที่เป็นที่รู้จักในชื่อ 'มาร์ตา' ได้รับตำแหน่งผู้เล่นยอดเยี่ยมของฟีฟ่าห้าสมัยติดคือตั้งแต่ปี 2006-2010 และอีกครั้งในปี 2018 ทั้งยังทำสถิติเป็นดาวซัลโวที่ทำประตูได้มากที่สุดของเวิลด์คัพหญิง
รูปี กอร์ (Rupi Kaur) คือผู้เขียนหนังสือ Milk and Honey (2014) หรือในชื่อภาษาไทยคือ ‘ปานหยาดน้ำผึ้ง’ บทกวีสั้นๆ ง่ายๆ เกี่ยวกับเหล่าผู้หญิงที่เคยทนทุกข์กับปิตาธิปไตย ที่ได้กลับมามองเห็นคุณค่าของตัวเองและได้กลับมาเป็นตัวของตัวเองอีกครั้งหนึ่ง